Lunch – outside again

Η πρώτη έξοδος για φαγητό, μετά από 3 1/2 μήνες. Στο αγαπημένο μου εστιατόριο. Η μέρα ηλιόλουστη. Οι αποστάσεις στον χώρο τηρούνται. Κόσμος μετρημένος. Τα παράθυρα/πόρτες ορθάνοιχτα για όσους κάθονται μέσα. Οι σερβιτόροι όλοι φορούν μάσκα. Κάθομαι στον κήπο. Δίπλα μου βάζω το αντισηπτικό. Χαιρετιόμαστε με τον σερβιτόρο μετά από τόσο καιρό. – “Σήμερα θα πάρωContinue reading “Lunch – outside again”

What about a classic Belgian menu?

Πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές, κλασσικές βελγικές brasseries, όπου μπορεί κανείς να γευθεί όλες τις γνωστές βελγικές σπεσιαλιτέ, αλλά και κάποιες αλσατικές! Ιδρύθηκε το 1874 από τον Emile Jaulet, με ένα πολύ κομψό στυλ αρχιτεκτονικής (εκλεκτιστικό) και μάλιστα έλαβε το 2ο βραβείο σε διαγωνισμό αρχιτεκτονικής το 1876! Στην αρχή το όνομά της ήτανContinue reading “What about a classic Belgian menu?”

Βέροια – Μια πόλη με πολύ ωραία αύρα! Όμορφη, γεμάτη ιστορία, μια πόλη όπου το σύγχρονο συνυπάρχει αρμονικά με το παραδοσιακό – μια πόλη θησαυρός

Η παιδική ηλικία λένε ότι σημαδεύει τον άνθρωπο, σε διάφορα πράγματα. Και είναι αλήθεια. Η πρώτη μεγάλη εκδρομή που είχα κάνει με το σχολείο (Δημοτικό) ήταν πριν σαράντα χρόνια σχεδόν, από τον Βόλο προς Βέροια, Νάουσα, Έδεσσα. Από τότε δεν επισκέφτηκα ξανά ούτε την Βέροια ούτε τη Νάουσα, μια μικρή εξαίρεση κάποιων ωρών ήταν μιαContinue reading “Βέροια – Μια πόλη με πολύ ωραία αύρα! Όμορφη, γεμάτη ιστορία, μια πόλη όπου το σύγχρονο συνυπάρχει αρμονικά με το παραδοσιακό – μια πόλη θησαυρός”

Φινλανδία – από το Ελσίνκι στον Αρκτικό Κύκλο, διασχίζοντας πανοραμικά τοπία

Η ιδέα ήρθε μέσα σε ένα δεκάλεπτο, μιλώντας στο τηλέφωνο κάποιο μεσημέρι με καλό φίλο λίγο μετά το Πάσχα. Τί θα κάνουμε το τετραήμερο της αργίας τον Μάϊο; Τι προτείνεις που να βολεύει σε απόσταση όλους μας; Λοιπόν, προτείνω Φινλανδία, Λαπωνία – Έχω να πάω πάνω από δέκα χρόνια! Kαιρός να πούμε μια καλημέρα καιContinue reading “Φινλανδία – από το Ελσίνκι στον Αρκτικό Κύκλο, διασχίζοντας πανοραμικά τοπία”

A delicious love!

Οι ζωές τους, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ήταν παράλληλες. Περπατούσαν στα ίδια μέρη, επισκέπτονταν τα ίδια σπίτια, χρησιμοποιούσαν τα ίδια πιάτα στο τραπέζι.  Και οι δύο είχαν μεγαλώσει στην εξοχή. Στην οικογένειά τους ήταν πολύ αγαπητοί. Κυρίως στους ενήλικες. Με τα παιδία είναι αλήθεια ότι η σχέση τους δεν ήταν ιδιαίτερα θερμή. ΤοContinue reading “A delicious love!”

I have a (summer) dream

Παγωνιά σήμερα, -6οC έδειχνε το θερμόμετρο το πρωϊ! Τουλάχιστον, είναι ηλιόλουστη η μέρα και ο ουρανός καταγάλανος. Λίγο κρύο παραπάνω δεν έβλαψε ποτέ κανένα, οπότε το βλέπω θετικά. Πώς αλλιώς θα μπορούσα άλλωστε! Ο Ιανουάριος είναι ο κατεξοχήν παγωμένος μήνας στον βορρά. Θυμάμαι πριν 4 χρόνια, τέτοιες μέρες, η θερμοκρασία είχε κατρακυλίσεις στους -10oC! ΑλλάContinue reading “I have a (summer) dream”

Μια πάστα, αλλά, φλώρα!

Ένα “ιστορικό” γλυκό με όνομα, που δεν έχει γράψει ιστορία μόνο στους φούρνους και στα ταψιά αλλά και στο πανί του ελληνικού κινηματογράφου! Αν σας ρωτήσω, τί σκέφτεστε όταν ακούτε το όνομα “πάστα φλώρα”, οι μισοί θα μου πείτε, “α, τη γλυκιά τάρτα με τη μαρμελάδα βερύκκοκο” και οι άλλοι μισοί, “α, τη Μαίρη ΑρώνηContinue reading “Μια πάστα, αλλά, φλώρα!”

Σπανάκι το νόστιμο και το θρεπτικό

Ο Ποπάϋ, ο ήρωας των παιδικών μας χρόνων, το λάτρευε και κατάπινε μονομιάς μια κονσέρβα σπανάκι για να γίνει δυνατός, έτοιμος να αντιμετωπίσει όλους τους κακούς που απειλούσαν εκείνον και την αγαπημένη του Όλιβ. Για τα περισσότερα παιδιά, το σπανάκι, ιδίως συνδυασμένο με ρύζι αποτελεί ένα μισητό φαγητό. Οι μεγάλοι το τιμούν ιδιαιτέρως. Το σπανάκι ήContinue reading “Σπανάκι το νόστιμο και το θρεπτικό”

Σταφύλια και σύκα – Το γράμμα «σ» χαρακτηρίζει γευστικά τον Σεπτέμβριο

Το καλοκαίρι δίνει τη σκυτάλη στο φθινόπωρο τη στιγμή που θα μπουν και θα κλειστούν στα βαζάκια το γλυκό σταφύλι και η μαρμελάδα σύκο. Τουλάχιστον, σε προσωπικό επίπεδο, εδώ και χρόνια, με αυτόν τον τρόπο σηματοδοτείται αυτή η εποχιακή διαδοχή. Έτσι ακριβώς έγινε και φέτος. Το σταφύλι και το σύκο είναι από τα πιο αγαπημέναContinue reading “Σταφύλια και σύκα – Το γράμμα «σ» χαρακτηρίζει γευστικά τον Σεπτέμβριο”

Κυριακάτικα μεσημέρια…τότε, τώρα, ίδιο αγαπημένο μοτίβο

Είναι και αυτά τα Σαββατοκύριακα, όταν είμαι σπίτι (πράγμα σπανιότατο, αλλά ουχί απίθανο 🙂 ) που “τρώγομαι” με τα ρούχα μου και αρχίζω και ανασκαλεύω διάφορα πράγματα, μνήμες, βιβλία, συνταγές, μουσικές, χαρτιά και ό,τι άλλο περάσει από το μυαλό. Ειδικά, τα κυριακάτικα μεσημέρια, μ΄αρέσει να”διακτινίζομαι” στα παιδικά χρόνια, που είναι για όλους τα πιο όμορφα,Continue reading “Κυριακάτικα μεσημέρια…τότε, τώρα, ίδιο αγαπημένο μοτίβο”