Το να μπορείς να μιλάς, συζητώντας προφορικά ή γραπτά, ανταλλάσσοντας απόψεις με ανθρώπους που σέβεσαι, εκτιμάς και αγαπάς είναι πολύτιμο. Οποιαδήποτε ώρα του 24ωρου κι αν γίνεται αυτό, όση κούραση κι αν υπάρχει. Έχει ξεχωριστή αξία. Ο Fernando Pessoa έχει πει, “η αξία των πραγμάτων δεν εξαρτάται από το χρόνο που διαρκούν, αλλά από τηνContinue reading “Επικοινωνία”
Tag Archives: texts
Ένας Κρητικός γάμος στα χρόνια ενός ιού
Η αγαπημένη μου φίλη η Μαγδαληνή (Μαγδάλω για τους πολύ φίλους) είναι Κρητικιά. Εκ Ρεθύμνης. Με καταγωγή από τον Μυλοπόταμο. Αλλά, μην σας τρομάζει αυτό. Είναι πολιτισμένος και φιλήσυχος άνθρωπος, πάρα τα δύσκολα ζεν της περιοχής. Η Μαγδαληνή, λοιπόν, προχθές το Σάββατο (που ο ήλιος έλαμπε και χτυπούσε σαραντάρια στην ηρωϊκή Μεγαλόνησο), μην έχοντας τίποτεContinue reading “Ένας Κρητικός γάμος στα χρόνια ενός ιού”
Με άρωμα λεβάντας…
– Καλημέρα σου όμορφε, του έλεγε συχνά. – Όμορφε;;; άκου όμορφε! φαίνεται τα μάτια θέλουν γιατρό, απαντούσε εκείνος ειρωνικά. – Την ομορφιά του ανθρώπου που αγαπώ τη βλέπω με τα μάτια της καρδιάς μου και αυτά δεν έχουν καμία απολύτως βλάβη, συμπλήρωνε εκείνη. Κανένα σχόλιο εκ μέρους του. Καμιά λέξη. Ποτέ. Απλώς αδιαφορούσε και ταContinue reading “Με άρωμα λεβάντας…”
Μέρα Μαγιού, ηλιόλουστη
Ώρα 08.30. Σήμερα, τα πουλιά στα δέντρα έχουν στήσει τρελλό τραγούδι με τα κελαηδίσματα τους. Μια πρωϊνή “συναυλία” που σε γεμίζει ευεξία και γαλήνη. Η μέρα είναι καλοκαιρινή. Η ησυχία βασιλεύει. Απολαμβάνω τον καφέ και το πρωϊνο στο μπαλκόνι. Σε λίγο ο Μάιος φτάνει στα μισά του. Κοιτάω τα φυτά μου και σκέφτομαι ότι φέτοςContinue reading “Μέρα Μαγιού, ηλιόλουστη”
“1Q84” – Haruki Murakami
Το βιβλίο το αγόρασα για δύο λόγους: τα υπέροχα εξώφυλλα και το σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα όπου γράφει ότι “αφού παντρεύτηκε τη σύζυγό του λίγο μετά τα είκοσι του χρόνια, άνοιξε ένα τζαζ κλαμπ στο Τόκυο με το όνομα Peter Cat, ενώ η απόφασή του να γράψει ήταν αιφνίδια έμπνευση της στιγμής, παρακολουθώντας έναν αγώναContinue reading ““1Q84” – Haruki Murakami”
Καθημερινές στιγμές
Μου αρέσει η πρωινή ρουτίνα, χρόνια τώρα. Την χαίρομαι κυρίως τα Σαββατοκύριακα, αλλά αυτή την εποχή ο περιορισμός μου επιτρέπει να την επεκτείνω και τις καθημερινές, έστω κι αν είναι εργάσιμες. Ιδίως όταν ο καιρός είναι καλός με ήλιο και φωτεινός, το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ανοίξω τα παράθυρα μόλις σηκωθώ, νωρίς τοContinue reading “Καθημερινές στιγμές”
Άνοιξη
Άνοιξη και η φύσις οργιάζει. Και σήμερα πρόσεξα ότι έχουν ανθίσει πολλά από τα μπουμπούκια της σκουλαρικιάς στο μπαλκόνι. Αφού την συνεχάρη για το ωραίο θέαμα που μου προσέφερε νωρίς πρωί πρωί – ναι, στα φυτά και στα λουλούδια πρέπει πάντα να μιλάς, όπως και στους ανθρώπους,σε ακούνε και χαίρονται που τα προσέχεις, όπως κιContinue reading “Άνοιξη”
Περπατώντας στην γειτονιά
Το μεσημέρι βγήκα για τη συνηθισμένη μου βόλτα. Περπάτημα και απορρόφηση βιταμίνης D κάτω από τον ήλιο. Αποφεύγω τα γυαλιά για να ευχαριστιούνται τις αχτίδες τα ματιά. Κι ας σουφρώνω συνέχεια το μέτωπο για να βλέπω. Κι ας γίνεται η ρυτίδα έκφρασης σαν τη χαρακιά στο φουστάνι που φορούσε η Χρονοπούλου στην ταινία “μια κυρίαContinue reading “Περπατώντας στην γειτονιά”
Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών
Σήμερα σηκώθηκα πολύ νωρίς. Ετοίμασα τον καφέ και κάθησα να τον απολαύσω στο πάσο της κουζίνας, χαζεύοντας έξω από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα, πριν βγω για έναν περίπατο στη γειτονιά. Όλα ήσυχα, παρότι η μέρα είναι γιορτινή. Στο δρόμο, συνάντησα μόνο ένα νεαρό ζευγάρι που έκανε jogging. Τα χρώματα που κυριαρχούν εδώ το Πάσχα, είναι τοContinue reading “Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών”
Σκέψεις μιας Τρίτης
Παλιά συνήθιζα να κοιμάμαι πολύ νωρίς. Εδώ και λίγους μήνες όχι πια. Παρόλα αυτά, πάντα συνεχίζω να ξυπνάω από το χάραμα. Και περιέργως, αισθάνομαι ξεκούραστη, ακόμη και με λιγότερες ώρες ύπνου. Ηρεμη, χαλαρή. Γεμάτη ενέργεια. Μάλλον είναι αυτό το ανάλαφρο συναίσθημα που έχω εκ γενετής όσον αφορά τη διάθεση και τους προβληματισμούς. Ο περιορισμός στοContinue reading “Σκέψεις μιας Τρίτης”
Πεπορέ... 