Η πρώτη έξοδος για φαγητό, μετά από 3 1/2 μήνες. Στο αγαπημένο μου εστιατόριο. Η μέρα ηλιόλουστη. Οι αποστάσεις στον χώρο τηρούνται. Κόσμος μετρημένος. Τα παράθυρα/πόρτες ορθάνοιχτα για όσους κάθονται μέσα. Οι σερβιτόροι όλοι φορούν μάσκα. Κάθομαι στον κήπο. Δίπλα μου βάζω το αντισηπτικό. Χαιρετιόμαστε με τον σερβιτόρο μετά από τόσο καιρό. – “Σήμερα θα πάρω…
Tag: thoughts
Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών
Σήμερα σηκώθηκα πολύ νωρίς. Ετοίμασα τον καφέ και κάθησα να τον απολαύσω στο πάσο της κουζίνας, χαζεύοντας έξω από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα, πριν βγω για έναν περίπατο στη γειτονιά. Όλα ήσυχα, παρότι η μέρα είναι γιορτινή. Στο δρόμο, συνάντησα μόνο ένα νεαρό ζευγάρι που έκανε jogging. Τα χρώματα που κυριαρχούν εδώ το Πάσχα, είναι το…
I am walking on sunshine
Σε μια χώρα όπου βρέχει σχεδόν 300 μέρες το χρόνο, είναι πραγματικά απορίας άξιο το ότι ο καιρός αποφάσισε να γίνει ηλιόλουστος και οι μέρες λαμπερές από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το lockdown. Φανταστείτε να ήταν διαφορετικές οι συνθήκες και να μην μπορούσες να ξεμυτίσεις ούτε για δέκα λεπτά. Γιατί όταν βρέχει πού θα πας;Όταν…
At the park
Ώρα 07.45. Σήμερα το πρωί έχει λίγη αραιή συννεφιά, ο ήλιος ακόμη κρύβεται. Ένα από τα ευχάριστα όμως αυτή την εποχή είναι ότι ξημερώνει πια νωρίς, πράγμα που σου επιτρέπει να οργανώσεις καλύτερα τις ασχολίες της μέρας σου. Όπως, ας πούμε, το πρωινό περπάτημα. Αυτήν την ώρα δεν κυκλοφορεί κανείς… ή σχεδόν κανείς. Νομίζω ότι…
Το άρωμα των νερατζιών
Ώρα 07.30. Έξω βρέχει. Πρώτος καφές της ημέρας. Nespresso lungo, fortissimo. Ένα μεγάλο φλιτζάνι. Όσο περισσότερη ποσότητα, τόσο μεγαλύτερη η ηδονή της καφεΐνης και η απόλαυση της μυρωδιάς. Την ίδια στιγμή καθαρίζω ένα πορτοκάλι. Γεμίζω άρωματα και χρώματα. Μου έρχεται αυτόματα στο νου ο δρόμος με τις νερατζιές, εκεί στα νότια προάστια. “Οι νερατζιές, τελικά,…
A beautiful day
Εχθές το πρωί, πηγαίνοντας στο γραφείο, είχε ήλιο. Σταμάτησα στο ανθοπωλείο της γωνίας και αγόρασα ένα μικρό φυτό, γεμάτο μπουμπούκια. – “Τί ακριβώς είναι;” ρωτάω. – “Αζαλέα εσωτερικού χώρου”, μου απαντά ο ανθοπώλης. – “Ωραία, θα το πάρω, μου αρέσει πολύ”, λέω. -“Γιορτάζετε κάτι;” με ρωτάει. “Ναι, την καλή πρωινή μου διάθεση, δεν αρκεί;” του…
Μια μικρή, μεγάλη ιστορία…
Κάποτε ένα μικρό κοριτσάκι γνώρισε ένα υπέροχο, ξεχωριστό, ιδιαίτερο αγοράκι. Αυτό της άπλωσε το χέρι να το χαιρετήσει, το κοριτσάκι άπλωσε το δικό της χεράκι, το χαιρέτησε και σκύβοντας το φίλησε στο ροδαλό του μάγουλο. Το αγοράκι της χαμογέλασε πλατιά και το κοριτσάκι από κείνη τη στιγμή αγάπησε για πάντα το αγοράκι. Έβαλε την καρδιά…
Αγάπη και ρίσκο
«Το να αγαπάς σημαίνει πρώτα απ’ όλα να παίρνεις ένα ρίσκο» (Marc Lévy)
Φθινόπωρο…
Το φθινόπωρο κρύβει πάντα μια νοσταλγία και μια μελαγχολία. Ίσως γιατί σηματοδοτεί το τέλος της ξενοιασιάς του ζεστού καλοκαιριού, ίσως γιατί έχει στις ημερολογιακές του σελίδες κάποιες απρόβλεπτες αναχωρήσεις αγαπημένων ανθρώπων. Ολα όμως είναι μέσα στη ζωή. Οι άνθρωποι που αγαπάμε, είτε βρίσκονται μακριά μας, είτε στον ουρανό, είναι πάντα κοντά μας και για πάντα…
Keep dreaming
Δεν χρειάζεται να ακυρώσεις αυτά που ονειρεύεσαι επειδή προς το παρόν η πραγματικότητα δεν συνεργάζεται. Κι αν χαθήκανε τα αστέρια από παντού, εσύ να έρθεις, θα σου φτιάξω εγώ δικά μου!
