Το να μπορείς να μιλάς, συζητώντας προφορικά ή γραπτά, ανταλλάσσοντας απόψεις με ανθρώπους που σέβεσαι, εκτιμάς και αγαπάς είναι πολύτιμο. Οποιαδήποτε ώρα του 24ωρου κι αν γίνεται αυτό, όση κούραση κι αν υπάρχει. Έχει ξεχωριστή αξία. Ο Fernando Pessoa έχει πει, “η αξία των πραγμάτων δεν εξαρτάται από το χρόνο που διαρκούν, αλλά από τηνContinue reading “Επικοινωνία”
Tag Archives: thoughts
Φθινόπωρο
Τα κλειδιά του σπιτιού τα δίνεις το πολύ σε δυο-τρεις ανθρώπους – κολλητούς – που εμπιστεύεσαι. Και αυτοί ξέρουν πώς να σου ομορφύνουν την μέρα σου όταν επιστρέφεις από τις διακοπές σου. Η βροχή που πέφτει δεν σε ενοχλεί γιατί είσαι προσηλωμένος σε όμορφες εικόνες εντός του σπιτιού. Σε λίγο, όταν θα σταματήσει, θα γυρίσειςContinue reading “Φθινόπωρο”
Lunch – outside again
Η πρώτη έξοδος για φαγητό, μετά από 3 1/2 μήνες. Στο αγαπημένο μου εστιατόριο. Η μέρα ηλιόλουστη. Οι αποστάσεις στον χώρο τηρούνται. Κόσμος μετρημένος. Τα παράθυρα/πόρτες ορθάνοιχτα για όσους κάθονται μέσα. Οι σερβιτόροι όλοι φορούν μάσκα. Κάθομαι στον κήπο. Δίπλα μου βάζω το αντισηπτικό. Χαιρετιόμαστε με τον σερβιτόρο μετά από τόσο καιρό. – “Σήμερα θα πάρωContinue reading “Lunch – outside again”
Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών
Σήμερα σηκώθηκα πολύ νωρίς. Ετοίμασα τον καφέ και κάθησα να τον απολαύσω στο πάσο της κουζίνας, χαζεύοντας έξω από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα, πριν βγω για έναν περίπατο στη γειτονιά. Όλα ήσυχα, παρότι η μέρα είναι γιορτινή. Στο δρόμο, συνάντησα μόνο ένα νεαρό ζευγάρι που έκανε jogging. Τα χρώματα που κυριαρχούν εδώ το Πάσχα, είναι τοContinue reading “Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών”
I am walking on sunshine
Σε μια χώρα όπου βρέχει σχεδόν 300 μέρες το χρόνο, είναι πραγματικά απορίας άξιο το ότι ο καιρός αποφάσισε να γίνει ηλιόλουστος και οι μέρες λαμπερές από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το lockdown. Φανταστείτε να ήταν διαφορετικές οι συνθήκες και να μην μπορούσες να ξεμυτίσεις ούτε για δέκα λεπτά. Γιατί όταν βρέχει πού θα πας;ΌτανContinue reading “I am walking on sunshine”
At the park
Ώρα 07.45. Σήμερα το πρωί έχει λίγη αραιή συννεφιά, ο ήλιος ακόμη κρύβεται. Ένα από τα ευχάριστα όμως αυτή την εποχή είναι ότι ξημερώνει πια νωρίς, πράγμα που σου επιτρέπει να οργανώσεις καλύτερα τις ασχολίες της μέρας σου. Όπως, ας πούμε, το πρωινό περπάτημα. Αυτήν την ώρα δεν κυκλοφορεί κανείς… ή σχεδόν κανείς. Νομίζω ότιContinue reading “At the park”
Το άρωμα των νερατζιών
Ώρα 07.30. Έξω βρέχει. Πρώτος καφές της ημέρας. Nespresso lungo, fortissimo. Ένα μεγάλο φλιτζάνι. Όσο περισσότερη ποσότητα, τόσο μεγαλύτερη η ηδονή της καφεΐνης και η απόλαυση της μυρωδιάς. Την ίδια στιγμή καθαρίζω ένα πορτοκάλι. Γεμίζω άρωματα και χρώματα. Μου έρχεται αυτόματα στο νου ο δρόμος με τις νερατζιές, εκεί στα νότια προάστια. “Οι νερατζιές, τελικά,Continue reading “Το άρωμα των νερατζιών”
A beautiful day
Εχθές το πρωί, πηγαίνοντας στο γραφείο, είχε ήλιο. Σταμάτησα στο ανθοπωλείο της γωνίας και αγόρασα ένα μικρό φυτό, γεμάτο μπουμπούκια. – “Τί ακριβώς είναι;” ρωτάω. – “Αζαλέα εσωτερικού χώρου”, μου απαντά ο ανθοπώλης. – “Ωραία, θα το πάρω, μου αρέσει πολύ”, λέω. -“Γιορτάζετε κάτι;” με ρωτάει. “Ναι, την καλή πρωινή μου διάθεση, δεν αρκεί;” τουContinue reading “A beautiful day”
Μια μικρή, μεγάλη ιστορία…
Κάποτε ένα μικρό κοριτσάκι γνώρισε ένα υπέροχο, ξεχωριστό, ιδιαίτερο αγοράκι. Αυτό της άπλωσε το χέρι να το χαιρετήσει, το κοριτσάκι άπλωσε το δικό της χεράκι, το χαιρέτησε και σκύβοντας το φίλησε στο ροδαλό του μάγουλο. Το αγοράκι της χαμογέλασε πλατιά και το κοριτσάκι από κείνη τη στιγμή αγάπησε για πάντα το αγοράκι. Έβαλε την καρδιάContinue reading “Μια μικρή, μεγάλη ιστορία…”
Γενναιοδωρία
“Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία” – Οδυσσέας Ελύτης. Η γενναιοδωρία είναι έμφυτη!
