Ανήμερα των γενεθλίων της, η Μέλη ξύπνησε από τα άγρια χαράματα. Έπρεπε από νωρίς να αρχίσει να ετοιμάζει και να επιβλέπει τα διάφορα διαδικαστικά για το βραδυνό της πάρτυ με τραπέζι υπερπαραγωγή “είμαι θεά, δεν υπάρχω” στυλ, συν το γεγονός ότι έπρεπε να πάει να χτενίσει μαλλί και να βάψει νύχια. Το σούπερ-ντούπερ catering πουContinue reading “Μελο-πάρτυ γενεθλίων”
Tag Archives: ιστορίες
Η Μέλη εκπαιδεύεται …
Όταν η Μέλη Καραμέλη αποφάσιζε, στα γεράματα, να αποκτήσει μεταπτυχιακό (γιατί όταν έπρεπε να το κάνει κανονικά, όπως όλος ο κόσμος, αυτή σαλιάριζε με τον Ζανό στη Ρώμη και το έπαιζε Κλαούντια Καρντινάλε στην Via Veneto και στην Fontana di Trevi), δεν φανταζόμασταν ότι επί έναν και πλέον χρόνο θα περνούσαμε από τα μαρτύρια τηςContinue reading “Η Μέλη εκπαιδεύεται …”
Η Μέλη Καραμέλη στην πατρίδα της μικρής Ολλανδέζας
Κάποια στιγμή, μετά τις γιορτές, η Μέλη αποφάσισε ότι πρέπει να κάνει ένα χαϊλάτο ταξίδι στο εξωτερικό για να έχει μετά να διηγείται στις φίλες και φυσικά να αναρτεί φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να σκάνε διάφοροι από τη ζήλια τους. Συζήτησε με τον Ζανό και αποφάσισε (δημοκρατικά όπως πάντα) ότι θα πήγαιναν ναContinue reading “Η Μέλη Καραμέλη στην πατρίδα της μικρής Ολλανδέζας”
Και οι 9 ήταν υπέροχες!
Συνήθως οι συμμαθήτριες όταν τελειώνουν το σχολείο χάνονται η μία από τη ζωή της άλλης και αν ποτέ τύχει και ξανασυναντηθούν, βρίσκονται πίνουν έναν καφέ, λένε η κάθε μία τα δικά της, αν παντρεύτηκε, αν έκανε παιδιά, χαιρετιούνται και χάνονται πάλι μέσα στο πλήθος. Κάπως έτσι συνέβη και με μας – τις συμμαθήτριες του Α΄ΠροτύπουContinue reading “Και οι 9 ήταν υπέροχες!”
Sea diary
– Side by side, next to the sea, under the sun! Δεν συμφωνείς; – Ναι, θέλω να συμφωνήσω. Κοίτα εκεί στο βάθος, βλέπεις; Εκεί θα πάμε, και πιο μακριά ακόμη. Όπου επιθυμείς. – Είναι καταπληκτικά! Λατρεύω τον ήλιο και τη θάλασσα, το καλοκαίρι! Θα μπορούσα να περάσω την υπόλοιποη ζωή μου, πάνω στην άμμο καιContinue reading “Sea diary”
Επιστροφή στην καθημερινότητα
Τέλειωσαν κι οι γιορτές και τώρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο του! Η επιστροφή στην καθημερινότητα της πρωτεύουσας της Ευρώπης γίνεται αυτόματα. Και μένεις με την εντύπωση ότι δεν έφυγες καθόλου από τον τόπο διαμονής σου. Ξαναβρίσκεις τον γκρι ουρανό, το κρύο, τη βροχή, το χιόνι. Ξαναβρίσκεις το γραφείο (εντάξει, δεν είναι και το καλύτερο που μπορεί ναContinue reading “Επιστροφή στην καθημερινότητα “
Η Ηπειρώτισσα κοκέτα κοκκινομάλλα θειά Χρυσούλα
Για την ηλικία της Ηπειρώτισσας θειάς Χρυσούλας, δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά. Ούτε καν τα εγγόνια της και τα παιδιά της. Η ίδια δηλώνει γεννημένη κάπου στα μέσα προς τα τέλη της δεύτερης δεκαετίας του εικοστού αιώνα. Ο άντρας της όμως, όσο ζούσε, συνεχώς της έλεγε, “τί λες μαρή γυναίκα, αφού όταν γννήθηκContinue reading “Η Ηπειρώτισσα κοκέτα κοκκινομάλλα θειά Χρυσούλα”
Ένας ουρανός μ΄αστέρια!
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές. Nομίζεις ότι είσαι κάποιος, αλλά στην ουσία είσαι κάποιος άλλος! Μόλις διάβασα ότι δεν είμαι Τοξότης, αλλά Οφιούχος και άρχισα να πανικοβάλλομαι. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, κάποιος με «εκθέτει» στο αστρικό διαστημικό σύμπαν! Κάποτε, λέει, υπήρχε και 13ος αστερισμός, αλλά όχι πλέον, γιατί δεν είχε διασυνδέσεις με τζάκια,Continue reading “Ένας ουρανός μ΄αστέρια!”
Η Δάφνη, ο Απόλλων και το “δράμα” τους
Η Δάφνη, που λέτε, ήταν μια νεαρή όμορφη νύμφη, κόρη του ποτάμιου θεού Πηνειού, με καταγωγή από ένα χωριό της Λάρισσας. Από μικρή της άρεσαν τα εξτρημ σπορ και μεγαλώνοντας ζήτησε από τον πατέρα της να μάθει τοξοβολία. Εκείνος, ως τύπος του υγρού στοιχείου, την πήρε από τα μούτρα και την έβαλε να μάθει καγιάκContinue reading “Η Δάφνη, ο Απόλλων και το “δράμα” τους”
Θαλασσινές ιστορίες.
Το σαλπάρισμα για τα κρητικά “Γκαλάπαγκος”, είχε προγραμματιστεί για το Σάββατο το πρωί. Όλοι έφτασαν στην ώρα τους στο λιμάνι και ανέβηκαν στο σκάφος. “Έτοιμοι”; ρώτησε ο κυβερνήτης, ο καπετάν-Γιώργης “Έτοιμοοοοοιιιιιιιιιιι”, απάντησε το πλήρωμα (….ο θεός να το κάνει). Και το σκάφος σάλπαρε, με τις φωνές των “ναυτικών” να ακούγονται σε όλο το Κρητικό πέλαγος.Continue reading “Θαλασσινές ιστορίες.”
Πεπορέ... 