Κατά την διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να έχεις τη δυνατότητα να επισκέπτεσαι πλατείες και χώρους όπου μπορείς να ξεκουράσεις το μυαλό, να ηρεμήσεις και να βγεις από την μονοτονία των τεσσάρων τοίχων του γραφείου. Και είναι πράγματι ανεκτίμητο να βρίσκεις τέτοια μέρη δίπλα σχεδόν στο μέρος εργασίας σου που σου επιτρέπουν μεγαλύτερηContinue reading “Αξιοποιώντας το μεσημεριανό διάλειμμα”
Tag Archives: wordpresscommunity
Επιστρέφοντας σπίτι …
Ασυνήθιστα ζεστός καιρός για τις Βρυξέλλες με την θερμοκρασία να φτάνει στους 29 βαθμούς. Εδώ και πολλές μέρες. Και με την υγρασία στο φουλ. Ήλιος πολύς. Εκτός από σήμερα που δεν βγήκε τόσο και περπατούσες πιο ευχάριστα στο ελαφρό αεράκι που συνόδευε τη μέρα. Οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν ξεκινήσει σιγά-σιγά. Το καταλαβαίνεις από την κίνησηContinue reading “Επιστρέφοντας σπίτι …”
Η φάρμα των σπουργιτιών (Hof ter Musschen), Βρυξέλλες
Το ευχάριστο εδώ στον βορρά (Βέλγιο) είναι ότι κάθε αξιόλογο μέρος το αξιοποιούν και το αναδεικνύουν στο μέγιστο βαθμό, ακόμα κι αν πρόκειται για μια απλή αγροικία του 17ου αιώνα μέσα σε καταπράσινες εκτάσεις. Κάλλιστα μπορεί να σκεφτεί κάποιος βλέποντας το ότι είναι σε κάποια εξοχή στη μέση της χώρας. Κι όμως βρισκεται μέσα στηνContinue reading “Η φάρμα των σπουργιτιών (Hof ter Musschen), Βρυξέλλες”
Mon Paris à moi – Ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι
Πολλοί λένε ότι είναι η ωραιότερη και πιο ρομαντική πόλη στον κόσμο. Ισως, αλλά δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Είναι σίγουρα μια από τις ωραιότερες πόλεις, ναι. Αλλά προσωπικά έχω δει εξίσου κι άλλες πανέμορφες πόλεις. Για ρομαντικότερη θα μου επιτρέψετε να έχω τις αντιρρήσεις μου. Για μένα άλλη κρατάει τα σκήπτρα του ρομαντισμού καιContinue reading “Mon Paris à moi – Ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι”
Ένα τραγούδι, μια ιστορία – “Tristezas” (“Me entristeces, mujer”)
Αν και ο όρος bolero (μπολέρο) γεννήθηκε στην Ισπανία τον 18ο αι. (από το ρήμα volar που σημαίνει “πετάω”) δεν έχει καμία σχέση με το κουβανέζικο μπολέρο ή άλλες μορφές του στην Λατινική Aμερική. Το ισπανικό bolero (το όνομα του το έδωσε ο ισπανός χορευτής Cerezo, λόγω των πιρουετων που έκανε όταν χόρευε και ήτανContinue reading “Ένα τραγούδι, μια ιστορία – “Tristezas” (“Me entristeces, mujer”)”
Ρίγα, Λετονία – Η πανέμορφη Βαλτική πρωτεύουσα που ξαφνιάζει ευχάριστα
Δεν ξέρω τί ακριβώς περιμένει κανείς να βρει επισκεπτόμενος την Ρίγα, την πρωτεύουσα της Λετονίας. Σίγουρα πάντως δεν περιμένει να βρεθεί μπροστά σε μια πόλη που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μοντέλο, πόλη κόσμημα! Η Ρίγα είναι μια πρωτεύουσα περίπου 700.000 κατοίκων. Οι Λετονοί είναι πολύ περήφανοι για την χώρα τους την οποία και λατρεύουν.Continue reading “Ρίγα, Λετονία – Η πανέμορφη Βαλτική πρωτεύουσα που ξαφνιάζει ευχάριστα”
Η εκδίκηση του σολομού
Όταν η κουζίνα κάνει σχέδια, οι φίλοι γελάνε! Ο Χαρίλαος και ο Πολυκράτης είχαν κανονίσει με την Ευρυδίκη να δειπνίσουν το Σάββατο στο σπίτι της, μια και είχαν πολύ καιρό να βρεθούνε από κοντά. Έρχεται το Σάββατο και η Ευρυδίκη, κανένα δύωρο πριν καταφθάσουν, στέλνει ένα μήνυμα να ζητήσει από τον Χαρίλαο να της φέρειContinue reading “Η εκδίκηση του σολομού”
Η Δανάη και η “πονεμένη” ιστορία της…
Η Δανάη, που λέτε, ήταν μοναχοκόρη του Ακρισίου, βασιλιά του Άργους, και της Ευρυδίκης, κόρης του Λακεδαίμονα. Ήταν αγαθιάρα και κακομαθημένη και τους έπρηζε το συκώτι. Γι’αυτό την είχαν ταμένη στον Όσιο Παΐσιο και έψαχναν να της βρουν έναν πλούσιο γαμπρό να την ξεφορτωθούν, αλλά ο ένας της ξύνιζε κι ο άλλος της βρώμαγε. ΚάποιαContinue reading “Η Δανάη και η “πονεμένη” ιστορία της…”
Εικόνες μιας “άλλης” Αθήνας …
Μ΄αρέσει να εξερευνώ διάφορες περιοχές της Αθήνας κατά τις περιόδους που η πόλη είναι άδεια, ή σχεδόν άδεια και οι οποίες είναι εκτός του συνηθισμένου περιπατικού μου ραντάρ. Αυτό συμβαίνει μόνο τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το Δεκαπενταύγουστο. Και πάντα η εξερεύνηση συνοδεύεται και από πολλές φωτογραφίες που απαθανατίζουν τις στιγμές. Συνήθως, μ΄αρέσει να βάζωContinue reading “Εικόνες μιας “άλλης” Αθήνας …”
Μια γλυκιά “ύπαρξη” που όλοι λατρεύουν
Για μένα όλα ξεκίνησαν ένα γκρίζο πρωϊνό, αιώνες πριν, σε ένα μικρό χωριό στη γεωγραφική περιοχή του τότε Βυζαντίου. Δυστυχώς η ζωή μου ήταν πολύ δύσκολη. Με έψηναν σαν το ψαρι και με πέταγαν στην κυριολεξία από τον έναν στον άλλο για να μπορούν κάποιοι να θησαυρίζουν εις βάρος μου. Εγώ όμως δεν έβγαζα άχνα.Continue reading “Μια γλυκιά “ύπαρξη” που όλοι λατρεύουν”
Πεπορέ... 