Μέρα Μαγιού, ηλιόλουστη

 Ώρα 08.30. Σήμερα, τα πουλιά στα δέντρα έχουν στήσει τρελλό τραγούδι με τα κελαηδίσματα τους. Μια πρωϊνή “συναυλία” που σε γεμίζει ευεξία και γαλήνη. Η μέρα είναι καλοκαιρινή. Η ησυχία βασιλεύει. Απολαμβάνω τον καφέ και το πρωϊνο στο μπαλκόνι. Σε λίγο ο Μάιος φτάνει στα μισά του. Κοιτάω τα φυτά μου και σκέφτομαι ότι φέτοςContinue reading “Μέρα Μαγιού, ηλιόλουστη”

“1Q84” – Haruki Murakami

Το βιβλίο το αγόρασα για δύο λόγους: τα υπέροχα εξώφυλλα και το σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα όπου γράφει ότι “αφού παντρεύτηκε τη σύζυγό του λίγο μετά τα είκοσι του χρόνια, άνοιξε ένα τζαζ κλαμπ στο Τόκυο με το όνομα Peter Cat, ενώ η απόφασή του να γράψει ήταν αιφνίδια έμπνευση της στιγμής, παρακολουθώντας έναν αγώναContinue reading ““1Q84” – Haruki Murakami”

Καθημερινές στιγμές

Μου αρέσει η πρωινή ρουτίνα, χρόνια τώρα. Την χαίρομαι κυρίως τα Σαββατοκύριακα, αλλά αυτή την εποχή ο περιορισμός μου επιτρέπει να την επεκτείνω και τις καθημερινές, έστω κι αν είναι εργάσιμες. Ιδίως όταν ο καιρός είναι καλός με ήλιο και φωτεινός, το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ανοίξω τα παράθυρα μόλις σηκωθώ, νωρίς τοContinue reading “Καθημερινές στιγμές”

Άνοιξη

Άνοιξη και η φύσις οργιάζει. Και σήμερα πρόσεξα ότι έχουν ανθίσει πολλά από τα μπουμπούκια της σκουλαρικιάς στο μπαλκόνι. Αφού την συνεχάρη για το ωραίο θέαμα που μου προσέφερε νωρίς πρωί πρωί – ναι, στα φυτά και στα λουλούδια πρέπει πάντα να μιλάς, όπως και στους ανθρώπους,σε ακούνε και χαίρονται που τα προσέχεις, όπως κιContinue reading “Άνοιξη”

Σαν εξωτερικό θεατρικό σκηνικό

Θα μπορούσε να είναι εξωτερικό σκηνικό για ένα θεατρικό έργο. Αντανακλάσεις, φως και χρώματα, στον ωραιότερο δρόμο των Βρυξελλών, ο οποίος φέρει το όνομα του ανθρώπου που οι Γάλλοι θεωρούν ως τον καλύτερο κλασσικό ποιητή τους, ενώ για πάρα πολλούς είναι και ο καλύτερος Γάλλος λογοτέχνης, του Μολιέρου.

Περπατώντας στην γειτονιά

Το μεσημέρι βγήκα για τη συνηθισμένη μου βόλτα. Περπάτημα και απορρόφηση βιταμίνης D κάτω από τον ήλιο. Αποφεύγω τα γυαλιά για να ευχαριστιούνται τις αχτίδες τα ματιά. Κι ας σουφρώνω συνέχεια το μέτωπο για να βλέπω. Κι ας γίνεται η ρυτίδα έκφρασης σαν τη χαρακιά στο φουστάνι που φορούσε η Χρονοπούλου στην ταινία “μια κυρίαContinue reading “Περπατώντας στην γειτονιά”

Abbaye de la Cambre, Bruxelles

Το Αββαείο – Abbaye de la Cambre – δίπλα στο σπίτι, είναι μια όαση πρασίνου, ησυχίας και ηρεμίας, ιδανικό για περίπατο οποιαδήποτε εποχή, οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Ιδρύθηκε το 1196, αλλά καταστράφηκε δύο φορές, τον 16ο και 17ο. Ανοικοδομήθηκε τον 18ο αιώνα, μετά τη Γαλλική επανάσταση. Περιβάλλεται από πυκνή βλάστηση, δέντρα και υπέροχους κήπους. Σήμερα,Continue reading “Abbaye de la Cambre, Bruxelles”

Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών

Σήμερα σηκώθηκα πολύ νωρίς. Ετοίμασα τον καφέ και κάθησα να τον απολαύσω στο πάσο της κουζίνας, χαζεύοντας έξω από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα, πριν βγω για έναν περίπατο στη γειτονιά. Όλα ήσυχα, παρότι η μέρα είναι γιορτινή. Στο δρόμο, συνάντησα μόνο ένα νεαρό ζευγάρι που έκανε jogging. Τα χρώματα που κυριαρχούν εδώ το Πάσχα, είναι τοContinue reading “Κυριακή, των Βαϊων – Πάσχα των Καθολικών”

Σκέψεις μιας Τρίτης

Παλιά συνήθιζα να κοιμάμαι πολύ νωρίς. Εδώ και λίγους μήνες όχι πια. Παρόλα αυτά, πάντα συνεχίζω να ξυπνάω από το χάραμα. Και περιέργως, αισθάνομαι ξεκούραστη, ακόμη και με λιγότερες ώρες ύπνου. Ηρεμη, χαλαρή. Γεμάτη ενέργεια. Μάλλον είναι αυτό το ανάλαφρο συναίσθημα που έχω εκ γενετής όσον αφορά τη διάθεση και τους προβληματισμούς. Ο περιορισμός στοContinue reading “Σκέψεις μιας Τρίτης”