Το άρωμα των νερατζιών

Ώρα 07.30. Έξω βρέχει. Πρώτος καφές της ημέρας. Nespresso lungo, fortissimo. Ένα μεγάλο φλιτζάνι. Όσο περισσότερη ποσότητα, τόσο μεγαλύτερη η ηδονή της καφεΐνης και η απόλαυση της μυρωδιάς. Την ίδια στιγμή καθαρίζω ένα πορτοκάλι. Γεμίζω άρωματα και χρώματα. Μου έρχεται αυτόματα στο νου ο δρόμος με τις νερατζιές, εκεί στα νότια προάστια. “Οι νερατζιές, τελικά,Continue reading “Το άρωμα των νερατζιών”

A beautiful day

Εχθές το πρωί, πηγαίνοντας στο γραφείο, είχε ήλιο. Σταμάτησα στο ανθοπωλείο της γωνίας και αγόρασα ένα μικρό φυτό, γεμάτο μπουμπούκια. – “Τί ακριβώς είναι;” ρωτάω. – “Αζαλέα εσωτερικού χώρου”, μου απαντά ο ανθοπώλης. – “Ωραία, θα το πάρω, μου αρέσει πολύ”, λέω. -“Γιορτάζετε κάτι;” με ρωτάει. “Ναι, την καλή πρωινή μου διάθεση, δεν αρκεί;” τουContinue reading “A beautiful day”

Spring is coming

Ακόμη έχει κρύο, αλλά η μέρα έχει πλέον μεγαλώσει. Βλέπω τις μανόλιες να ανθίζουν, στεφανώνοντας τα κλαδιά με τα ασπρορόζ μπουμπούκια τους. Η μυγδαλιά πιο δίπλα με γεμίζει με το άρωμα των ανθών της. Ήδη μυρίζει άνοιξη! Στο σπίτι η ατμόσφαιρα ζεστή. Στην κουζίνα σιγοψήνεται το ψάρι πλακί. Η μυρωδιά μου ανοίγει περισσότερο την όρεξη.Continue reading “Spring is coming”

Somewhere @ Brussels

Η κίνηση στο δρόμο ελάχιστη. Το κρύο τσουχτερό. Στη στάση του τραμ δύο άτομα, τυλιγμένοι μέσα στα ζεστά τους παλτό, περίμεναν. Παρατηρώντας τον άδειο δρόμο σκέφτηκε, “μοιάζει με εικόνα από τοπίο περασμένης εποχής με τους παλιούς φανοστάτες και τα σπίτια των αρχών του 20ου αιώνα”.. Και αποφάσισε να την απαθανατίσει πριν επιβιβαστεί στο τραμ πουContinue reading “Somewhere @ Brussels”

“Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου” – Χίρο Αρικάουα

✍️ Το εξώφυλλο και ο τίτλος του ήταν αρκετά για να το αγοράσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Και δεν απογοητεύτηκα. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει! Ένα υπέροχο, αλληγορικό μυθιστόρημα γεμάτο συναισθήματα και νοήματα για τις σχέσεις – όχι μόνο με τα ζώα αλλά και με τους ανθρώπους.. 💕 “.. δεν είμαι ο γάτοςContinue reading ““Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου” – Χίρο Αρικάουα”