Βέροια – Μια πόλη με πολύ ωραία αύρα! Όμορφη, γεμάτη ιστορία, μια πόλη όπου το σύγχρονο συνυπάρχει αρμονικά με το παραδοσιακό – μια πόλη θησαυρός

Η παιδική ηλικία λένε ότι σημαδεύει τον άνθρωπο, σε διάφορα πράγματα. Και είναι αλήθεια. Η πρώτη μεγάλη εκδρομή που είχα κάνει με το σχολείο (Δημοτικό) ήταν πριν σαράντα χρόνια σχεδόν, από τον Βόλο προς Βέροια, Νάουσα, Έδεσσα. Από τότε δεν επισκέφτηκα ξανά ούτε την Βέροια ούτε τη Νάουσα, μια μικρή εξαίρεση κάποιων ωρών ήταν μια επίσκεψη στην Έδεσσα πριν 3-4 χρόνια επισκεπτόμενη τη Σκύδρα για έναν καφέ. Όμως πάντα τις είχα στο μυαλό μου συνδεδεμένες με ωραίες στιγμές του τότε, με γέλια, με φωνές, και με γλυκά. Έτσι λοιπόν, επειδή ποτέ δεν πρέπει να αναβάλλουμε για αύριο ό,τι μπορούμε να κάνουμε στο παρόν σκέφτηκα ότι ούσα για χριστουγεννιάτικες διακοπές στην Ελλάδα θα κάνω εκδρομή προς το βορρά για να επισκεφτώ και να (ξανα)δώ αυτά τα μέρη.

Κέντρο της εξόρμησης, η πολύ όμορφη πόλη της Βέροιας. Ο καιρός δεν με άφησε παραπονεμένη και παρότι κρύος ήταν ηλιόλουστος και τις 4 μέρες της διαμονής.

Η διαδρομή από Αθήνα μέχρι Βέροια, αν αποφύγεις την εθνική οδό και πάρεις άλλους δρόμους, είναι εξαιρετική. Διασχίζεις πόλεις και χωριά που σε ενθουσιάζουν. Μέρη που κάποιες φορές τα έχεις μόνο ακούσει στην ιστορία ή τα έχεις διαβάσει, άλλα στα οποία έχεις ήδη ξαναπάει στο παρελθόν αλλά τόσο παλιά που σχεδόν δεν τα αναγνωρίζεις.

Ο χιονισμένος Παρνασσός στη Στερεά Ελλάδα, τα εντυπωσιακά και μυστηριακά Μετέωρα με την Καλαμπάκα στη βάση τους και το πανέμοργο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς Τρικάλων στη Θεσσαλία, ήταν οι εικόνες που με συνόδευαν μέχρι που μπήκα στην Κεντρική Μακεδονία.

Κατεύθυνση Βέροια. Η άφιξη στην γραφική πρωτεύουσα του Νομού Ημαθίας έγινε την Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, την ώρα που έδυε ο ήλιος και έκανε ακόμη πιο γλυκιά την πόλη. Στολισμένη όλη για τα Χριστούγεννα, γεμάτη κόσμο και αυτοκίνητα σε έβαζε ήδη στο πνεύμα των ημερών.

Για να επισκεφτείς κάποιο μέρος πρέπει κάτι να σε τραβάει σε αυτό, να σου έχει κινήσει το ενδιαφέρον με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Για μένα τουλάχιστον αυτό μετράει. Για τη Βέροια, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια είχα στο στόμα μου τη γλύκα του ρεβανί της. Και μια πόλη που κάνει ένα τόσο καταπληκτικό γλυκό, αποκλείεται να μην είναι γλυκιά και η ίδια.

Και δεν με απογοήτευσε στο ελάχιστο, αντίθετα επιβεβαίωσε και ξεπέρασε την γνώμη μου.

Η πόλη είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του Βερμίου, το οποίο είναι κατάφυτο με έλατα, καστανιές, φλαμουριές και οξιές και με μοναδική θέα στην μεγάλη γνωστή πεδιάδα της Ημαθίας η οποία όταν ανθίζουν την άνοιξη οι ροδακινιές γίνεται σαν πίνακας ζωγραφικής με ροζ αποχρώσεις. Την χειμερινή περίοδο και ιδίως όταν ο καιρός είναι ηλιόλουστος η θέα σου δίνει την εντύπωση ότι ο ουρανός γίνεται θάλασσα που θα την φτάσεις αν τίνεις το χέρι σου.

Είναι περιτρυγιρισμένη από τα Πιέρια Όρη και τον ποταμό Αλιάκμονα και ως εκ τούτου προικισμένη μια μία μοναδική φυσική ομορφιά.

Πόλη ζωντανή, γεμάτη κίνηση αλλά και ταυτόχρονα γοητευτικά ήσυχη, με πολύ ωραίες παλιές γειτονιές, παλιά ανακαινισμένα αρχοντικά, εμπορικό κέντρο, όμορφα καφε, μπαρ και εστιατόρια, νέο κόσμο, με υποδέχθηκε γεμάτη ευγένεια, χαμόγελο και σιρόπι.

Η Βέροια είναι μια ανεξάντλητη πηγή εμεπιριών. Προσφέρει απίστευτη φυσική ομορφιά, μεγάλη ιστορία και πολιτιστικά επιτεύγματα.

Η εξερεύνησή της ξεκίνησε από πού αλλού; Από τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, “παγκόσμιο πρότυπο και σημείο αναφοράς ανθρώπων όλων των ηλικιών και μορφωτικών επιπέδων. Βραβευμένη με το βραβείο «Πρόσβαση στη Γνώση 2010» του ιδρύματος του Μπιλ και της Μελίντας Γκέιτς, αποτελεί σήμερα «κέντρο για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, της γνώσης και της καινοτομίας» με τους πολυάριθμους τίτλους βιβλίων που διαθέτει, την ψηφιοποίηση πολλών από αυτούς, την μέριμνα για την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία, την ενεργή διαδικτυακή παρουσία κ.α”.

Λίγο πιο πάνω με υποδέχτηκε το όμορφο κτίριο του Δημαρχείου και η παλιά εκκλησία του Σωτήρος Χριστού, η οποία με οδήγησε στην κεντρική οδό Ανοίξεως (όνομα και πράγμα) και στο όμορφο πάρκο της Ελιάς με την μοναδική θέα στον κάμπο. Ένα μπαλκόνι στην πεδιάδα. Να κάθεσαι για ώρες στα παγκάκια ή στο καφέ και να χαζεύεις τη θέα. Όμορφα στολισμένο για τα Χριστούγεννα, σου έδινε παραπάνω από εναν λόγους να θέλεις να το φωτογραφίζεις. Περπατώντας, στον ίδιο χώρο συνάντησα την πολύ όμορφη και γραφική εκκλησία των Αγίων Αναργύρων με το μικρό παρεκκλίση της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτρας, το Βλαχογιάννειο Μουσείο που βρίσκεται απέναντί της και στεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο κτίριο, ενώ συνεχίζοντας διασταυρώθηκα με το Αρχαιολογική Μουσείο της πόλης.

Η παράκαμψη στα δρομάκια με έφερε μπροστά από τον Χώρο Τεχνών.

Συνεχίζοντας ευθεία στην οδό Ήρας έφτασα στην πλατεία όπου βρίσκεται η εκκλησία του πολυούχου της πόλης, του Αγίου Αντωνίου και αποτελεί το κέντρο της πόλης, αφού από κει περνούν όλοι οι κεντρικοί δρόμοι, από κει ξεκινούν όλοι οι εμπορικοί δρόμοι, εκεί στροβιλίζεται η ζωή της πόλης,

Και εκεί βρίσκεται ο «ναός» του πιο λαχταριστού ρεβανί που μπορεί να γευτεί κάποιος, το παλαιότερο ζαχαροπλαστείο κατασκευής ρεβανί, από το 1886, του Χοχλιούρου. Διότι όπως λέει ο λαός, «οτιδήποτε άλλο ρεβανί είναι σαν φτωχός συγγενής»!

Η Βέροια, δεν είναι όμως μόνο γνωστή για το μοναδικό ρεβανί της αλλά και για το εξαιρετικό φαγητό της! Τα μεζεδοπωλεία της και τα εστιατόρια της ένα κι ένα, ξεφυτρώνουν σε κάθε βήμα. Όλα γεμάτα! Το “Απ’αλλού” και το “Στάσου μύγδαλα” προτάθηκαν από γνώστη, βέρο Βεροιώτη, και επιβεβαίωσαν τη φήμη τους στο έπακρο. Το απόλυτο πιάτο για κάποιον που επισκέπτεται την πόλη; Μα το διάσημο τοπικό φαγητό, φασουλνταβάς! Ξανά και ξανά! Προσωπικά το τίμησα εις τριπλούν! Πρόκειται για γίγαντες στο φούρνο, μαγειρεμένους με τον βεροιώτικο τρόπο.

Στην προσπάθεια να χωνέψω όλα αυτά τα πεντανόστιμα φαγητά που σου προσφέρει απρόχερα η πόλη, ξεκίνησα νέο περίπατο.

Αυτή τη φορά, διασταυρώθηκα με το Μεντρεσέ Τζαμί, μέρος του οθωμανικού παρελθόντος της πόλης, και επί του παρόντος υπό ανακαίνιση, και συνεχίζοντας λίγο πιο δεξιά βρέθηκα στο βήμα του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος δίδαξε στη Βέροια τον 1ο αι. μ.Χ.

Από κει τα βήματα με έφεραν στην πλατεία Ωρολογίου όπου βρίσκονται τα παλιά Δικαστήρια και ένα μέρος των παλιών τειχών της πόλης.

Κατεβαίνοντας προς την πλευρά του Τριπόταμου έφτασα στην μία από τις δύο παλιές συνοικίες του 19^ου αιώνα που έχουν απομείνει σήμερα στη Βέροια, την παλιά εβραϊκή συνοικία Μπαρμπούτα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των παλιών αρχοντικών και των σπιτιών της πολλά από τα οποία ανακαινίζονται.

Ο περίπατος ολοκληρώθηκε με την εξερεύνηση της δεύτερης από τις ιστορικές συνοικίες του 19^ου αιώνα, την χριστιανική συνοικία της Κυριώτισσας, με τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα όμορφα ανακαινισμένα παλιά σπίτια και κτίρια, όπου συνάντησα το πολύ όμορφο κτίριο του Βυζαντινού Μουσείου, τα Δίδυμα Οθωμανικά Λουτρά, το πανέμορφο κτίριο Σαράφογλου και την Μητρόπολη.

Οι ομορφιές και οι μαγευτικές εικόνες όμως της Βέροιες δεν περιορίζονται εντός πόλης. Συνεχίζονται ακι στην ευρύτερη περιοχή.

Η επίσκεψη στην Αιγές, με φέρνει αντιμέτωπη με την ίδια την ιστορία, το Μουσείο της Βεργίνας και τους βασιλικούς τάφους, με πρώτο όλων αυτών του Βασιλιά Φιλίππου του Β΄. Μια μοναδική εμπειρία που συναρπάζει, συγκινεί και διδάσκει. Η θέα του τάφου του Φιλίππου Β΄ και των θησαυρών που εκτίθενται κοντά στον τόπο που βρέθηκαν, με γεμίζει δέος και θαυμασμό. Η χρυσή λάρνακα με το δεκαεξάκτινο αστέρι, το χρυσό στεφάνι του ηγεμόνα, μερικοί μόνο από αυτούς τους θαυμάσιους θησαυρούς.

Λίγο έξω από την Βέροια, συναντώ τη γέφυρα και το φράγμα του ποταμού Αλιάκμονα. Το τοπίο είναι πολύ όμορφο και το γαλανό χρώμα του ποταμού εντυπωσιάζει! Φανταστείτε το καλοκαίρι την χρωματική αντίθεση με την καταπράσινη γύρω φύση! Στις δύο όχθες του ποταμού, εκατέρωθεν της γέφυρας, υπάρχουν σημεία όπου μπορεί να σταματήσει κάποιος και να θαυμάσει τη φυσική ομορφιά της περιοχής! Ένα πραγματικό υπέροχο μέρος! Εκεί που η φύση γοητεύει και μαγεύει!

Ο Αλιάκμων, είναι ο πολύτιμος ποταμός της Μακεδονίας με μεγάλη οικολογική σημασία! Έχει μήκος περίπου 320 χλμ, πηγάζει εντός Ελλάδος, από τα βουνά Γράμμος και Βόϊο και εκβάλλει πάλι εντός Ελλάδος, στον Θερμαϊκό. Ως εκ τούτου είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της χώρας! Διασχίζει ουκ ολίγους νόμους: Καστοριάς, Γρεβενών, Κοζάνης, Ημαθίας.

Από την Βέροια μπορεί κάποιος να επισκεφθεί και να ευχαριστηθεί επίσης την Νάουσα και την Έδεσσα, αφού και οι δύο πόλεις βρίσκονται μόλις σε μισή ώρα απόσταση.

Στη Νάουσα, το Άλσος του Αγίου Νικολάου, είναι ένα μαγικό μέρος και ίσως το πιο φημισμένο αξιοθέατο της πόλης, μαζί με τα υπέροχα κρασιά της. Μοναδικό στην Ελλάδα το υπεραιωνόβιο άλσος πλατάνων εντυπωσιάζει τον επισκέπτη σε κάθε εποχή για την μεγαλοπρέπεια και τον όγκο του. Πρόκειται για μία καταπράσινη έκταση με μεγάλα πλατάνια, την οποία διασχίζει το ποτάμι της Νάουσας, η Αράπιτσα. Είναι ένας υπέροχος τόπος, ιδανικός για χαλάρωση και ηρεμία! Υπάρχει το ομώνυμο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, οι πηγές του ποταμού Αράπιτσα, μικρή τεχνητή λίμνη με πέστροφες και πάπιες, αθλητικές εγκαταστάσεις, καφέ, εστιατόρια. Παρότι γυμνά από φυλλώματα τα δέντρα αυτή την εποχή, εντυπωσιάζουν. Φανταστείτε την άνοιξη και το καλοκαίρι όταν είναι ολανθιστα, τι πανδαισία-θέαμα προσφέρουν!

Στην Έδεσσα δεν χρειάζεται να σκεφτεί κάποιος ποιό μέρος της να επισκεφθεί αφού το σήμα κατατεθέν της οι καταρράκτες της την κατατάσσουν μεταξύ των διασημότερων πόλεων της Ελλάδας και των πιο αναγνωρίσιμων.

Έτσι ολοκληρώθηκε η εκδρομή στην τόσο όμορφη και γλυκιά πόλη της Βέροιας και των γύρων περιοχών και πόλεων. Ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει ο χρόνος, γεμάτος εικόνες, φως, χρώματα, ιστορία και λαχταριστό ρεβανί!