Ένα μεγάλο γκρίζο πέπλο σκεπάζει τον βίο και την πολιτεία του αγίου με τις μεγαλύτερες επιτυχίες ever στο ενεργητικό του. Saint Valentine! Ο Sakiiiisss τη εποχής του! Με λεπτομέρειες κανείς δεν ξέρει από πού ακριβώς κρατούσε η σκούφια του και τι ακριβώς έγινε και αγιοποιήθηκε. Το σίγουρο ήταν ότι υπήρξε Ιταλός (από τότε ξεκίνησε ηContinue reading “Μη φύγεις Βαλεντίνε, θα φαρμακωθώ!”
Category Archives: Εύθυμες γραφές
Το παρελθόν, το σκοτεινό …
Μια φορά και έναν καιρό, πολλούς πολλούς αιώνες πριν, όταν η ζωή ήταν κάθε άλλο παρά εύκολη, ζούσε μια αξιοπρεπής, δημιουργική και πολυάσχολη κυνηγός κεφαλών (με ειδικότητα σε αυτές των ψαριών). Η ηρωϊδα της ιστορίας μας είχε γεννηθεί στα τέλη του 16 αι., εκεί στο 1581 μ.Χ, ένα βράδυ που ΄βρεχε, που ΄βρεχε μονότονα. ΑνContinue reading “Το παρελθόν, το σκοτεινό …”
Κυριακάτικα μεσημέρια…τότε, τώρα, ίδιο αγαπημένο μοτίβο
Είναι και αυτά τα Σαββατοκύριακα, όταν είμαι σπίτι (πράγμα σπανιότατο, αλλά ουχί απίθανο 🙂 ) που “τρώγομαι” με τα ρούχα μου και αρχίζω και ανασκαλεύω διάφορα πράγματα, μνήμες, βιβλία, συνταγές, μουσικές, χαρτιά και ό,τι άλλο περάσει από το μυαλό. Ειδικά, τα κυριακάτικα μεσημέρια, μ΄αρέσει να”διακτινίζομαι” στα παιδικά χρόνια, που είναι για όλους τα πιο όμορφα,Continue reading “Κυριακάτικα μεσημέρια…τότε, τώρα, ίδιο αγαπημένο μοτίβο”
Η Ποκαχόντας και η …μαύρη ξενητιά!
Η άτιμη, μικρή Μαγδούλα, κοκκινομάλλα φίλη εκ Κρήτης, μου έστειλε τη φώτο λέγοντας ότι είμαι η μετεμψύχωση της Ινδιάνας πριγκήπισσας, προφανώς γιατι η πραγματική κα Ποκαχόντας (στη φώτο) ήταν μαυρομαλλούσα κοπελιά, μελαμψούλα, στρουμπουλούλα και πάνω από όλα ξενητεμένη προσφυγοπούλα! Κάνε φίλη δηλαδή να δεις καλό…Τέλος πάντων 🙂 Είπα να ασχοληθώ λοιπόν με γαλαζοαίματα θέματα ακόμηContinue reading “Η Ποκαχόντας και η …μαύρη ξενητιά!”
Άχου και δεν μ΄ενδιαφέρει…!
Και εκεί που κάθομαι σπίτι ήσυχα και ξεκουράζομαι, χτυπάει το τηλέφωνο (το πόσο τα βαριέμαι τα τηλέφωνα δεν λέγεται, ιδίως αν κρατούν πάνω από τρία λεπτά). Αν και είχε απόκρυψη, με πέτυχε σε καλή διάθεση και απάντησα. Και για κακή μου τύχη ήταν η Ελενίτσα. Τί βαρετός άνθρωπος, mon Dieu! Και επειδή βαριέται και αυτήContinue reading “Άχου και δεν μ΄ενδιαφέρει…!”
Ο Δίας και το σόϊ του …
Κατά μάνα, κατά κύρη κατά γιό και θυγατέρα λέει ο λαός και είναι σοφή αλήθεια. Από κακό και μπερμπάντη γονιό βγαίνουν παιδιά κέρατα βερνικωμένα. Να, όπως καλή ώρα ο μπαρμπά-Κρόνος (μεγάλος μαφιόζος στα νιάτα του) με τη γυναίκα του την κυρα-Ρέα (Πανωρέα ήταν το όνομά της, αλλά επειδή είχε τα μαύρα της τα χάλια τηςContinue reading “Ο Δίας και το σόϊ του …”
Πτήσεις και αναμονές πασπαλισμένες με «κοινωνικές κριτικές» από τις ταξιδιωτικές περιπέτειες της κας Φιλίτσας Φόγκ.
Ελβετικές αερογραμμές μας κατέβασαν, αυστριακές αερογραμμές μας ανεβάζουν. Εν μέσω Άλπεων, αγελαδιτσων και σοκολάτας πραγματοποιήθηκε η φετινή πασχαλινή κάθοδος των μυρίων (εμού δηλαδή που κάνω για χίλιους) στα πάτρια εδάφη. Διακοπές σύντομες μεν, γεμάτες ήλιο και ζέστη δε. Γεμίσαμε γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, χρυσώσαμε από τον αττικό ηλιο και μετά «πόνου και δακρύων»Continue reading “Πτήσεις και αναμονές πασπαλισμένες με «κοινωνικές κριτικές» από τις ταξιδιωτικές περιπέτειες της κας Φιλίτσας Φόγκ.”
Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!
Φτάσαμε και εμείς οι περιπλανώμενοι τσιγγάνοι στην πατρίδα για να γιορτάσουμε τις άγιες τούτες μέρες. Καλώς ήρθα λοιπόν και καλώς με βρήκατε 🙂 Με πήρε το ξημέρωμα της Μεγ. Πέμπτης μέχρι να φτάσω σπίτι απο το Ελ Βενιζέλ και όχι τίποτε αλλά πρωϊ πρωϊ είχα να κάνω και το χριστιανικό μου καθήκον! (έλα, δεν θέλωContinue reading “Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!”
Ένα κυριακάτικο μεσημέρι …
Αλλαξε και η ώρα. Ξυπνήσαμε και αργότερα αλλά στην ουσία με λιγότερο ύπνο (επί του παρόντος ακόμη τεντονόμαστε και χασμουριόμαστε). Καθολή Κυριακή των Βαϊων σήμερα και δεν μπορούσε ούτε και αυτή η μέρα να διαφέρει… Ως συνήθως, βρέχει τόσο έξω που σε λίγο θα μπει και μέσα στην κουζίνα και θα κυκλοφορούμε με πιρόγες στοContinue reading “Ένα κυριακάτικο μεσημέρι …”
Σαββατιάτικες χαλαρές στιγμές…
Αχ, ένα σάββατο, που ξυπνάς χαλαρά, ωραία και ήσυχα. Και το κυριώτερο στεγνά! Φοβάμαι μόνο μην αρχίζουν να “διαμαρτύρονται” τα φύκια 🙂 τα θεωρώ όμως λογικά χορταράκια οπότε αισιοδοξώ. Περιμένοντας τον νεσπρέσσο να μπει στο φλυτζάνι και τα ψωμάκια να φρυγανιστούν στην τοστιέρα, σκέφτομαι το πρόγραμμα του Σαββάτου. Αν και συννεφοσκεπασμένος ο ουρανός, δεν δείχνειContinue reading “Σαββατιάτικες χαλαρές στιγμές…”
Πεπορέ... 