Τα Βελγικά παράλια, μήκους 65 χιλιομέτρων, εκτείνονται από την πόλη La Panne στα Βελγο-γαλλικά σύνορα μέχρι την πόλη Knokke στα Βέλγο-ολλανδικά σύνορα και διασχίζονται με τραμ, το Kusttram όπως ονομάζεται, σε μια διαδρομή που διαρκεί δύο ώρες! Το τραμ είναι εύκολα προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες. Χρησιμοποιώντας ένα ημερήσιο εισιτήριο μπορεί κανείς να κατέβει όπουContinue reading “Φθινοπωρινή βόλτα στη Βόρεια θάλασσα – Βέλγιο”
Tag Archives: writing
Φθινοπωρινές εικόνες
Όταν μια φθινοπωρινή μέρα σου προσφέρει ηλιόλουστες και πολύχρωμες στιγμές, δεν χάνεις ποτέ την ευκαιρία να τις απαθανατίσεις. Η επιστροφή από το γραφείο συνήθως συνδυάζεται με κούραση και ατονία, όμως αυτές οι εικόνες δρουν ως φάρμακο γεμάτο ενέργεια και αλλαγή διάθεσης. Είναι η γλυκιά φθινοπωρινή ησυχία αυτής της ώρας που σε προδιαθέτει να διασχίσεις τους κήπουςContinue reading “Φθινοπωρινές εικόνες”
Το φως του Αττικού ουρανού
– “Σας αρέσει να βγάζετε φωτογραφίες, έτσι δεν είναι;” με ρωτάει ο κύριος στο διπλανό κάθισμα του αεροπλάνου βλέποντάς με κολλημένη στο παράθυρο με το κινητό κατά την απογείωση από το αεροδρόμιο της Αθήνας – “Γενικά, ναι, πολύ. Ειδικά, μου είναι αδύνατον ν’αντισταθώ σ’αυτό το ελληνικό γαλάζιο χρώμα του ουρανού και της θάλασσας και σ’αυτόContinue reading “Το φως του Αττικού ουρανού”
Με κατεύθυνση το Αγκίστρι
Το Αγκίστρι πάντα μου φέρνει στο μυαλό ταινίες από τον ελληνικό κινηματογράφο. Εικόνες και “μυρωδιές” μιας άλλης εποχής. Γραφικό, ήσυχο, σε απόσταση αναπνοής απο την Αίγινα, είναι το μικρότερο νησί του Σαρωνικού. Καλύπτεται από ένα πανέμορφο πευκόδασος που σε συνδυασμό με τις τυρκουαζ/μπλε αποχρώσεις της πεντακάθαρης θάλασσας του το κάνουν έναν πραγματικά γοητευτικό προορισμό. ΜέροςContinue reading “Με κατεύθυνση το Αγκίστρι”
“Οργώνοντας” το Αιγαίο
Αν και δεν είμαι φαν των Κυκλάδων (πλην ίσως της Σύρου και της Άνδρου, που μάλλον κατά λάθος, κατ΄εμέ, μπήκαν γεωγραφικά σε αυτό το σύμπλεγμα ), οφείλω να είμαι αντικειμενική και να αναγνωρίσω ότι οι Κυκλάδες είναι συνώνυμο του ελληνικού καλοκαιριού, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδας, ενώ αποτελούν έναν από τους δημοφιλέστερουςContinue reading ““Οργώνοντας” το Αιγαίο”
Ένας πορτοκαλί “πίνακας”, υπό το βλέμμα της Ακρόπολης
Ό,τι και να έχει ζωγραφίσει ο Ρόθκο, όσο χρώμα και να έχει βάλει στους πίνακές του, κανένας από αυτούς δεν πρόκειται να πλησιάσει ούτε κατά διάνοια την πορτοκαλί ουράνια παλέτα του Αθηναϊκού ηλιοβασιλέματος. Η θέα από το Παναθηναϊκό Στάδιο με φόντο τον ήλιο που χάνεται βάφοντας ονειρικά τον ουρανό, έχοντας κάπου απέναντί του την ΑκρόποληContinue reading “Ένας πορτοκαλί “πίνακας”, υπό το βλέμμα της Ακρόπολης”
Αξιοποιώντας το μεσημεριανό διάλειμμα
Κατά την διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να έχεις τη δυνατότητα να επισκέπτεσαι πλατείες και χώρους όπου μπορείς να ξεκουράσεις το μυαλό, να ηρεμήσεις και να βγεις από την μονοτονία των τεσσάρων τοίχων του γραφείου. Και είναι πράγματι ανεκτίμητο να βρίσκεις τέτοια μέρη δίπλα σχεδόν στο μέρος εργασίας σου που σου επιτρέπουν μεγαλύτερηContinue reading “Αξιοποιώντας το μεσημεριανό διάλειμμα”
Επιστρέφοντας σπίτι …
Ασυνήθιστα ζεστός καιρός για τις Βρυξέλλες με την θερμοκρασία να φτάνει στους 29 βαθμούς. Εδώ και πολλές μέρες. Και με την υγρασία στο φουλ. Ήλιος πολύς. Εκτός από σήμερα που δεν βγήκε τόσο και περπατούσες πιο ευχάριστα στο ελαφρό αεράκι που συνόδευε τη μέρα. Οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν ξεκινήσει σιγά-σιγά. Το καταλαβαίνεις από την κίνησηContinue reading “Επιστρέφοντας σπίτι …”
Mon Paris à moi – Ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι
Πολλοί λένε ότι είναι η ωραιότερη και πιο ρομαντική πόλη στον κόσμο. Ισως, αλλά δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Είναι σίγουρα μια από τις ωραιότερες πόλεις, ναι. Αλλά προσωπικά έχω δει εξίσου κι άλλες πανέμορφες πόλεις. Για ρομαντικότερη θα μου επιτρέψετε να έχω τις αντιρρήσεις μου. Για μένα άλλη κρατάει τα σκήπτρα του ρομαντισμού καιContinue reading “Mon Paris à moi – Ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι”
Ένα τραγούδι, μια ιστορία – “Tristezas” (“Me entristeces, mujer”)
Αν και ο όρος bolero (μπολέρο) γεννήθηκε στην Ισπανία τον 18ο αι. (από το ρήμα volar που σημαίνει “πετάω”) δεν έχει καμία σχέση με το κουβανέζικο μπολέρο ή άλλες μορφές του στην Λατινική Aμερική. Το ισπανικό bolero (το όνομα του το έδωσε ο ισπανός χορευτής Cerezo, λόγω των πιρουετων που έκανε όταν χόρευε και ήτανContinue reading “Ένα τραγούδι, μια ιστορία – “Tristezas” (“Me entristeces, mujer”)”
Πεπορέ... 