Κάποιες μέρες σαν τη σημερινή, η φράση “η ζωή είναι ωραία”, έρχεται και βρίσκει τη σωστή της θέση. Η αιτία για να ξεστομίσεις αβίαστα αυτή τη φράση; Κάτι απλό, κάτι μικρό ή κάτι μεγάλο. Tο ότι ξυπνάς χαρούμενος, αισιόδοξος, ευχαριστημένος και ανάλαφρος. Μια ωραία φιλοφρόνηση που άκουσες, ένα πρόσωπο που σου χαμογέλασε, μια επιτυχία στη δουλειά σου που σε έφερε στο προσκήνιο, μια φωτεινή μέρα που σου έφτιαξε το κέφι. Κάτι ευχάριστο που διάβασες κάπου, η σκέψη ότι για όλους και για όλα φτάνει η στιγμή που θα αναφωνήσουν τη συγκεκριμένη φράση και θα αισθανθούν ανακούφιση! Ένα ξαλάφρωμα, ένα ουφφφ!
Ωραίες σκέψεις. Θετικές, χαλαρωτικές, χαμογελαστές, ήσυχες, αλλά γεμάτες ενέργεια.
Ετοιμάζεις ακόμη και τη λίστα για το σούπερ-μάρκετ με ηρεμία, χωρίς να μπερδεύονται χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό σου. “Μην ξεχάσω να πάρω από το ανθοπωλείο και ένα μπουκέτο λουλούδια, με ωραία χρώματα, ανοιχτά και χαρούμενα”, υπενθυμίζεις στον εαυτό σου.
Μεγάλωσε μέχρι και η μέρα πια. Άλλος ένας ακόμη λόγος να προστεθεί στην λίστα της “ωραίας ζωής”. Μόλις έκλεισες και εισιτήριο για ένα απίστευτο μέρος. Και περιμένεις να περάσουν μερικοί μήνες ακόμη για να το επισκεφτείς. “Πόσοι, άραγε, θα πηγαίνουν εκεί;” σκέφτεσαι. “Ελάχιστοι”, μονολογείς χαμογελώντας, “τρελοί σαν και σένα”. “Μα τα μέρη υπάρχουν για να τα επισκέπτεται ο άνθρωπος, αλλιώς μένει κολλημένος σε ένα σημείο, μουχλιάζει, σαπίζει και πεθαίνει”, ξαναλές στον εαυτό σου.
Σήμερα το βράδυ έχεις τραπέζι σε κάποιους πολύ αγαπημένους φίλους σου. Τους βλέπεις κι ανοίγει η καρδιά σου. Πάντα γελαστοί, με το αστείο στα χείλη. Κι αυτοί σαν εσένα, φευγάτοι για οπουδήποτε. Ποτέ δεν θα έχουν μούτρα, ποτέ δεν θα βαριούνται. Σου μοιάζουν και τους χαίρεσαι.
“Για να σκεφτώ, τί τάρτα να φτιάξω; Μια quiche lorraine, γρήγορη και νόστιμη, ίσως; Ναι, αυτή θα φτιάξω. Κι ένα μπουκάλι δροσερό ροζέ κρασί για συνοδεία. Ως επιδόρπιο, αυτή την πίττα-κέϊκ που κάνουμε και για βασιλόπιττα”.
Τέλεια. Όλα έτοιμα. Τελικά, κάποιες μέρες σαν τη σημερινή η φράση “η ζωή είναι ωραία”, βρίσκει όντως τη σωστή της θέση!
Πεπορέ... 