Ο κύριος Μανούσος, εκτός από θεότρελος Κρητικός (εξ ηρωϊκού χωριού Χανίων, όπως του αρέσει να δηλώνει), γεμάτος ζωή και ενέργεια, ακόμα και σήμερα στα 90 του χρόνια, είναι και ένας αγιάτρευτος ταξιδιώτης! Πάντα του άρεσε να ονειρεύεται τόπους μακρινούς, και πέταγε τη σκούφια του για τα ταξίδια! Όποτε λοιπόν έβρισκε καιρό, δεν έχανε ευκαιρία, έπαιρνεContinue reading “Όταν η Κρήτη συναντά την Ιαπωνία – ο κυρ-Μανούσος στην πατρίδα των σαμουράϊ!”
Tag Archives: ευθυμογραφήματα
“Αποκριάτικες και σαρακοστιανές αθηναϊκές ιστορίες”
H γνωστή κυρία των Αθηνών, Μέλη Καραμέλη, ετοιμαζόταν από την αρχή του μήνα για τις Απόκριες και την Καθαρή Δευτέρα. Αποκορύφωμα θα ήταν το πέταγμα του αετού. Άνοιγε τις ντουλάπες της, έβγαζε ό,τι είχε και δεν είχε από μασκαρέματα, τα δοκίμαζε, τα διόρθωνε, στηνόταν με τις ώρες μπροστά στον καθρέφτη σαν τον “Μιχάλη Ιακωβίδη” (αγγλιστήContinue reading ““Αποκριάτικες και σαρακοστιανές αθηναϊκές ιστορίες””
Μη φύγεις Βαλεντίνε, θα φαρμακωθώ!
Ένα μεγάλο γκρίζο πέπλο σκεπάζει τον βίο και την πολιτεία του αγίου με τις μεγαλύτερες επιτυχίες ever στο ενεργητικό του. Saint Valentine! Ο Sakiiiisss τη εποχής του! Με λεπτομέρειες κανείς δεν ξέρει από πού ακριβώς κρατούσε η σκούφια του και τι ακριβώς έγινε και αγιοποιήθηκε. Το σίγουρο ήταν ότι υπήρξε Ιταλός (από τότε ξεκίνησε ηContinue reading “Μη φύγεις Βαλεντίνε, θα φαρμακωθώ!”
Το παρελθόν, το σκοτεινό …
Μια φορά και έναν καιρό, πολλούς πολλούς αιώνες πριν, όταν η ζωή ήταν κάθε άλλο παρά εύκολη, ζούσε μια αξιοπρεπής, δημιουργική και πολυάσχολη κυνηγός κεφαλών (με ειδικότητα σε αυτές των ψαριών). Η ηρωϊδα της ιστορίας μας είχε γεννηθεί στα τέλη του 16 αι., εκεί στο 1581 μ.Χ, ένα βράδυ που ΄βρεχε, που ΄βρεχε μονότονα. ΑνContinue reading “Το παρελθόν, το σκοτεινό …”
Η Ποκαχόντας και η …μαύρη ξενητιά!
Η άτιμη, μικρή Μαγδούλα, κοκκινομάλλα φίλη εκ Κρήτης, μου έστειλε τη φώτο λέγοντας ότι είμαι η μετεμψύχωση της Ινδιάνας πριγκήπισσας, προφανώς γιατι η πραγματική κα Ποκαχόντας (στη φώτο) ήταν μαυρομαλλούσα κοπελιά, μελαμψούλα, στρουμπουλούλα και πάνω από όλα ξενητεμένη προσφυγοπούλα! Κάνε φίλη δηλαδή να δεις καλό…Τέλος πάντων 🙂 Είπα να ασχοληθώ λοιπόν με γαλαζοαίματα θέματα ακόμηContinue reading “Η Ποκαχόντας και η …μαύρη ξενητιά!”
Άχου και δεν μ΄ενδιαφέρει…!
Και εκεί που κάθομαι σπίτι ήσυχα και ξεκουράζομαι, χτυπάει το τηλέφωνο (το πόσο τα βαριέμαι τα τηλέφωνα δεν λέγεται, ιδίως αν κρατούν πάνω από τρία λεπτά). Αν και είχε απόκρυψη, με πέτυχε σε καλή διάθεση και απάντησα. Και για κακή μου τύχη ήταν η Ελενίτσα. Τί βαρετός άνθρωπος, mon Dieu! Και επειδή βαριέται και αυτήContinue reading “Άχου και δεν μ΄ενδιαφέρει…!”
Πτήσεις και αναμονές πασπαλισμένες με «κοινωνικές κριτικές» από τις ταξιδιωτικές περιπέτειες της κας Φιλίτσας Φόγκ.
Ελβετικές αερογραμμές μας κατέβασαν, αυστριακές αερογραμμές μας ανεβάζουν. Εν μέσω Άλπεων, αγελαδιτσων και σοκολάτας πραγματοποιήθηκε η φετινή πασχαλινή κάθοδος των μυρίων (εμού δηλαδή που κάνω για χίλιους) στα πάτρια εδάφη. Διακοπές σύντομες μεν, γεμάτες ήλιο και ζέστη δε. Γεμίσαμε γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, χρυσώσαμε από τον αττικό ηλιο και μετά «πόνου και δακρύων»Continue reading “Πτήσεις και αναμονές πασπαλισμένες με «κοινωνικές κριτικές» από τις ταξιδιωτικές περιπέτειες της κας Φιλίτσας Φόγκ.”
Ένα κυριακάτικο μεσημέρι …
Αλλαξε και η ώρα. Ξυπνήσαμε και αργότερα αλλά στην ουσία με λιγότερο ύπνο (επί του παρόντος ακόμη τεντονόμαστε και χασμουριόμαστε). Καθολή Κυριακή των Βαϊων σήμερα και δεν μπορούσε ούτε και αυτή η μέρα να διαφέρει… Ως συνήθως, βρέχει τόσο έξω που σε λίγο θα μπει και μέσα στην κουζίνα και θα κυκλοφορούμε με πιρόγες στοContinue reading “Ένα κυριακάτικο μεσημέρι …”
Σαββατιάτικες χαλαρές στιγμές…
Αχ, ένα σάββατο, που ξυπνάς χαλαρά, ωραία και ήσυχα. Και το κυριώτερο στεγνά! Φοβάμαι μόνο μην αρχίζουν να “διαμαρτύρονται” τα φύκια 🙂 τα θεωρώ όμως λογικά χορταράκια οπότε αισιοδοξώ. Περιμένοντας τον νεσπρέσσο να μπει στο φλυτζάνι και τα ψωμάκια να φρυγανιστούν στην τοστιέρα, σκέφτομαι το πρόγραμμα του Σαββάτου. Αν και συννεφοσκεπασμένος ο ουρανός, δεν δείχνειContinue reading “Σαββατιάτικες χαλαρές στιγμές…”
Μια black-forest über alles ! :)
Ένα “μαύρο δάσος” για μια χειμωνιάτικη και πολύ ιδιαίτερη μέρα. Η αγάπη για τα γλυκά είναι σαν τον έρωτα, έχουν σχέση εξάρτησης με το στομάχι. Και το δικό μου στομάχι, είτε ερωτευμένη είτε όχι, δεν μπορεί να πεί όχι σε τέτοιες λιχουδιές 🙂 Στα τόσα χρόνια ευτυχούς παρουσίας μου σε αυτόν τον πλανήτη, δεν θυμάμαιContinue reading “Μια black-forest über alles ! :)”
Πεπορέ... 