Η φράση “όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο”, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Κάποια στιγμή γνωρίζεις έναν άνθρωπο ή και περισσότερους και μέσα από διάφορες συγκυρίες και γεγονότα, πιστεύεις ότι ήρθε/ήρθαν για να καταλάβουν μια σημαντική θέση στη ζωή σου και να μείνουν σ’αυτή. Γιατί το πιστεύεις, όμως; Γιατί σου το δείχνουν με πράξεις, σου το λένε με λόγια.
Ώσπου με το πέρασμα του καιρού, αντιλαμβάνεσαι ότι η παρουσία τους ήταν απλά και μόνο ένας κομήτης, που πέρασε σαν σφαίρα. Και μπορεί, όπως είναι λογικό, να σου άφησαν μια απογοήτευση, υπάρχει όμως και κάτι ακόμη που σου άφησαν και που ίσως κανείς, εκατέρωθεν, να μην περίμενε: μια χαρά και ένα ευχαριστώ, γιατί μέσω αυτών συνάντησες, γνώρισες και “κόλλησες” με ανθρώπους, που πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λέει ο λαός. Και έτσι είναι. Η απογοήτευση ποτέ δεν διαρκεί καιρό. Δεν υπάρχει λόγος, άλλωστε.
Τα πάντα ανακυκλώνονται και αλλάζουν μορφή παίρνοντας μια άλλη, πιο χρήσιμη. Το ίδιο και οι άνθρωποι.
Αυτοί που χαίρονται να είναι δίπλα σου, σε ακολουθούν στην ανοιχτή θάλασσα.
Οι υπόλοιποι, απλώς χάνονται στην αμμοθύελλα της ερήμου και εξαφανίζονται, επιβεβαιώνοντας περίτρανα το “όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο”.