50 και να καίνε! Η «βασίλισσα» της κοσμικής Αθήνας Μέλη Καραμέλη επιτέλους πενηντάρισε και τρελάθηκε (από χαρά και χορό)!

Όπως σας είχα πει σε καλλιτεχνική ανταπόκριση τον περασμένο μήνα (“Meli Karameli is so excited and she can‘t hide it!”), επρόκειτο, μέσα στον Ιούνιο, να λάβει χώρα ένα κοσμοϊστορικό γεγονός που αφορούσε τη μία και μοναδική Μέλη Καραμέλη.

Και, ναι, φίλοι μου είναι γεγονός πλέον. Η διάσημη, κοσμική κυρία των Αθηνών Μέλη Καραμέλη σύζυγος Ζανό Καχραμάν (καχραμάν σημαίνει ήρωας στα τούρκικα, και τον περιγράφει tale quale) και μητέρα δύο κούκλων γιών (που ενίοτε εκτελούν και χρέη «βαστάζων» αν τύχει να συνοδεύουν τη μαμά σε γιορτές και πανηγύρια) επιτέλους πενηντάρισε! Έτερον, εκάτερον θα μου πείτε γιατί όποιος πενηνταρίζει δεν σημαίνει αυτόματα ότι ηρεμεί, ότι το βάζει κάτω ή ότι αποφασίζει να περάσει το υπόλοιπο του βίου του με χαμομήλι και θερμοφόρα! Πολύ λιγότερο δε, η κα Καραμέλη!

Όπως θυμάστε στον πρόλογο που είχαμε κάνει τον προηγούμενο μήνα, είχαμε παραθέσει όλα τα κουλά και ευτράπελα που περνούσε η οικογένεια της μέρες της προετοιμασίας για την μεγάλη, ιστορική, επική γιορτή. Πιο επική και απο την επανάσταση του 1821! Για όσους έχασαν το προηγούμενο τεύχος της ιστοριούλας please check here https://pepore.com/2016/06/07/6249/ και θα παρετε μια γεύση.

Λοιπόν, τον προηγούμενο μήνα, είχαμε μείνει στην ανεύρεση τουαλέτας για τη μεγάλη βραδυά, ισάξια μιας Μέλης πενηντάρας αλλά και γκλαμουράτης όπως αρμόζει στην κοινωνική ζωή μιας συζύγου Ζανό.

Αρχές του μήνα Ιουνίου και η Μέλη, αποφάσισε ότι κανένα από όλα τα ρούχα που είχε στις 4 ντουλάπες του δευτέρου ορόφου της βίλλας της, δεν άρμοζε για την φαντασμογορική βραδιά που ετοίμαζε για τον εορτασμό της συμπλήρωσης των 50 της χρόνων (μεταξύ μας η Ελισάβετ της Μεγ. Βρετανίας-exit, λιγότερο θόρυβο έκανε όταν συμπλήρωσε τα 50 της χρόνια, αλλά ας δώσουμε τόπο στην οργή μέρα που ΄ναι).

Ξαμολύθηκε λοιπόν στα περίπτερα για να αγοράσει όλα τα in περιοδικά μόδας, άρχισε να παίρνει σβάρνα όλους τους οίκους μόδας των Αθηνών ενώ ξημεροβραδιαζόταν στο διαδίκτυο ψάχνοντας το ένα και μοναδικό φουστάνι των ονείρων της.

Και μετά από τέσσερα τέρμενα, μια πανσέληνο και ένα νέο φεγγάρι, ω του θαύματος, το βρήκε! Ήταν καλοκαιρνό, αέρινο σε μια ασπροασημί απόχρωση όπως άρμοζε στην αρχοντιά της Μέλης και της έδινε αυτοκρατορικό αέρα όταν περπατούσε. Ένα happy dress που την έκανε σούπερ happy. Το παρήγγειλε μετά βαϊων και κλάδων, έδωσε εντολή στην μελαμψή οικιακή βοηθό Τουτακαμόρο να έχει το νού της όλη μέρα και όλη νύχτα μπας και χτυπήσει το κουδούνι για την παράδοση της βασιλικής τουαλέτας και αποφάσισε ότι πλέον είχε φτάσει η ώρα να «επιτεθεί» στον ζαχαροπλάστη για την τούρτα των γενεθλίων που φυσικά δεν θα έπρεπ να υστερεί σε γκλαμουριά και φινέτσα με ένα καλοκαιρινό touch αλλά και ένα νάζι και χάρη όπως ταίριαζαν στον χαρακτήρα της.

Αφού πήρε τον Ζανό τηλέφωνο και τον «στόλισε» γιατί είχε ξεχάσει να της αφήσει το πρωϊ που έφυγε αλλόφρων ο μαύρος την πιστωτική κάρτα, απαίτησε να της την στείλει με τον μικρό που έκανε τα θελήματα της εταιρίας ώστε να ξεκινήσει να ανέβει στα Κολωνάκια και στα Ψυχικά προς ανεύρεση τούρτας.

Ο Ζανό, by the way, εκείνη την ώρα προήδρευε επιτροπής σοβαρής, αλλά επειδή ο ίδιος έχει τη συμβία τιμή του και κορώνα του, τους παράτησε όλους σύξυλους και τρέχοντας βγήκε από την αίθουσα συσκέψεων, πήγε στο γραφείο και εκτέλεσε τις συζυγικές εντολές. Και για όσους βιαστούν να φασκελώσουν τον Ζανό, μην κάνετε τον κόπο διότι έρωτας σαν του Ζανό και της Μέλης ούτε υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει στα χρονικά. Αχ κάνει ο ένας και πονάει ο άλλος, νέρο πίνει και πνίγεται ο ένας και αρχίζει να βήχει και ο άλλος, πονόδοντο έχει ο ένας και τρέχει στον οδοντίατρο ο άλλος!

Πήρε λοιπόν η Μέλη την πιστωτική κάρτα, μπήκε στο σινιέ της αυτοκίνητο και κατευθύνθηκε στα Κολωνάκια γιατί είχε κίνηση κα δεν προλάβαινε να ανέβει μέχρι το Ψυχικό. Αφου παρκάρισε στην πλατεία, πήρε τους δρόμους πάνω κάτω και μπαινόβγαινε στα ζαχαροπλαστεία.

Τί στον Παρλιάρο πήγε, τί στον ένα, τί στον άλλον, τίποτε. Πουθενά δεν μπορούσε να βρει αυτό που είχε στο μυαλό της. Ωσπου ο δρόμος την έβγαλε έξω από το Pastry Family στη Ριζάρη. Αυτό ήταν. Από την βιτρίνα είδε το τουρτένιο της όνειρο να χοροπηδά μποροστά της. Μπαίνει μέσα αρπάζει τον αρχιζαχαροπλάστη από το γιακά, τον κολλάει στην γωνία του μαγαζιού και κουνώντας του το δάχτυλο του εξιστόρησε μέσα σε 2 λεπτά χωρίς αναπνοή τί ήθελε και πώς το ήθελε.

Ο αρχιζαχαροσέφ, ο οποίος έχει δει κι είχε δει τρελές στη ζωή του, τα έπαιξε! Άναυδος, ξεστόμισε ένα ξεψυχισμένο «μάλιστα κυρία μου, θα είναι έτοιμη για την ημέρα που τη θέλετε όπως ακριβώς τη θέλετε», και από μέσα του άρχισε να κάνει προσευχές και τάματα στον Άγιο Φανούριο να τον βοηθήσει να φέρει εις πέρας αυτό τον ζαχαροπλαστικό γολγοθά.

Η Μέλη, από την άλλη, έπλεε σε πελάγη ζαχαρένιας ευτυχίας και ένα τεράστιο χαμόγελο είχε απλωθεί σε όλο της το πρόσωπο, σκεπτόμενη το εφέ που θα έκανε σε λίγες μέρες σβήνοντας τα κεράκια της.

Ετρεξε σπίτι, διέταξε την μελαμψούλα Τουτακαμόρο να φτιάξει γρήγορα ένα ριζότο με μανιτάρια-τρούφες για να μην λοιμοκτονήσει και το σόι από την πείνα και η ίδια κατευθύνθηκε με γοργά βήματα στο σαλόνι για να κάνει τα τελευταία τηλέφωνα στο παραλιακό μπαρ όπου είχε κλείσει τη μισή αίθουσα δίπλα στο κύμα και στην άμμο για να δεξιωθεί τον όχλο που θα κατέφθανε να της ευχηθεί τη μεγάλη βραδιά και να προετοιμασθεί για την μακιγιέζ που θα ερχόταν να την μεταμορφώσει σε (περισσότερο απο ότι είναι συνήθως) κούκλα λίγο αργότερα.

Είχαν προσκαλεσθεί όλοι οι VIP της Αθήνας καθώς και γνωστές προσωπικότητες από όλη την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Επίσης το γεγονός κάλυψαν διεθνή τηλεοπτικά κανάλια οπως το CNN, το BBC και το Al Jazeera. Και βέβαια κανείς απο όλους αυτούς δεν τόλμησε να μην δώσει το παρόν διότι γνώριζαν πολύ καλά τα επακόλουθα. Γιατί ένα Μπρέξιτ μπορεί να το αποδεχθεί και να το χωνέψει ο καθένας, δεν θα χάσει κι η Βενετιά βελόνι, αλλά ένα Μελη-ξιτ δεν το θέλει ούτε ο Θεός, πόσο μάλλον εμείς οι κοινοί θνητοί!

Και το περίφημο βράδυ των 50^ων γενεθλίων της «βασίλισσας» Μέλης έφθασε.

Ο χώρος γύρο από το γνωστό μπαρ της Παραλιακής είχε κλείσει από ισχυρή αστυνομική δύναμη και φρουρά ασφάλειας της Γκρουπ Φορ. Όλοι οι καλεσμένοι έδειχναν την ειδική πρόσκληση προκειμένου να εισέλθουν στον χώρο του εορτασμού. Στην πόρτα τους υποδέχονταν καλλίγραμμες πανύψηλες νεαρές (που μπροστά τους τα μοντέλα της Victoria’s Secret ωχριούν σαν βλαχούλες από την Άνω Ραχούλα Λιανοκλαδίου) και πανέμορφοι ψηλοί νεαροί με six, eight και ten packs ικανοί να οδηγήσουν τους ιθαγενείς κυρίους σε ομαδικές αυτοκτονίες!

Τα χαμόγελα περίσσευαν! Λίγο μετά την είσοδο, η Μέλη υποδεχόταν χαμογελαστή τους καλεσμένους με αέρινες χοροπηδηχτές κινήσεις και γλυκόλογα «καλωσήρθες μανάρι μου, γλυκιά μου, ζουζούνα μου, αγόρι μου, ψυχή μου…..» (σταματώ γιατί θα ξεράσω…).

Ντυμένη με την τελευταία λέξη της μόδας, είπαμε τί έγινε μέχρι να βρει το φουστάνι της, φορώντας στα αυτιά της τα φιλντισένια της σκουλαρίκια και έχοντας πιασμένα κότσο τα ξανθά της μαλλιά, τα οποία συγκρατούσε κομψό διαμαντένιο χτενάκι γεμάτο πέτρες σβαρόφσκι από την μια πλευρά. Τέτοια λάμψη ούτε ο Πύργος του Άϊφελ τα Χριστούγεννα, έννοια σας!

Τους καλεσμένους τους συνόδευε η ίδια παρακαλώ στο χώρο όπου ήταν οι άνετοι καναπέδες με τα χουχουλιάρικα μαξιλαράκια, με τα τραπέζια έτοιμα με τα ποτά και τα ντιπς και όλα τα συναφή. Η μουσική παιάνιζε στον αέρα από τα χέρια γνωστού ντισκ-τζόκεϋ της κοσμικής Αθήνας.

Ο Ζανό και οι μελοζανοκούκλοι γιοί όλο αυτό το διάστημα, συνόδευαν τη Μέλη στην υποδοχή, χαίρονταν με τη χαρά της (ναι, καλά, ας έκαναν και διαφορετικά και αυτή τη στιγμή θα τους έβρισκαν να έχουν ξεβραστεί στην παραλία «μαύρο αμμούδι» της Άνδρου!). Κομψοί, τζέντλεμεν και οι τρείς εκτελούσαν επίσης χρέη μεταφορέων για τα δώρα που κατέφθαναν με φορτηγάκια για τα γενέθλια της Μέλης!

Μέσα σε λίγη ώρα ο χώρος είχε πλημμυρήσει από εκατοντάδες άτομα, τα ποτά, οι αφρώδεις οίνοι, τα finger food και τα dips πηγαινοερχόντουσαν με ταχύτητες φωτός, οι σερβιτόροι ήταν σαν σε προετοιμασία κατοσταριού στους Ολυμπιακούς αγώνες, το αλλαλάζον πλήθος επευφημούσε την εορτάζουσα και όλοι ήταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα έφτασε η ώρα της κοπής της μεγαλειώδους τούρτας (ο αρχοζαχαροσέφ, παρότι καλεσμένος, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί γιατί νοσηλευόταν με νευρικό κλονισμό στο Ιατρικό Κέντρο…).

Η παραλία είχε φωταγωγηθεί κατάλληλα, από τα μεγάφωνα ακούστηκαν οι πρώτες νότες του «Χάπι μπερντέ του γιου νταρλίνγκ» και όλοι άρχισαν να τραγουδούν και να εύχονται στην Μέλη να τα χιλιάσει (υπερβολές πια, ούτε ο Μαθουσάλας έτσι, αλλά τέλος πάντων σ΄αυτή τη χώρα οι υπερβολές, τα «αυθαίρετα» και οι μ@@@ες θα μας φάνε)!

Ήρεμησε λοιπόν και η Μέλη, αφού όλα πήγαν όπως τα ονειρεύτηκε, ησύχασε και ο Ζανό γιατί θα μπορούσε να κοιμηθεί ήσυχος το ξημέρωμα χωρίς κρεβατομουρμούρα (από ότι μάθαμε, εκμυστηρεύτηκε σε γνωστό πρόσωπο των Νοτίων προαστίων, ότι το πρωϊ είχε περάσει από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και άναψε ένα κεράκι για να βάλουν ένα χεράκι βοηθείας και τα Θεία τα οποία απο ότι απεδείχθη τον εισάκουσαν!), χάρηκαν και οι γιοί, τέλος πάντων, που θαύμαζαν με ανοιχτό το στόμα τη μητέρα Μέλη να δίνει ρεσιτάλ γοητείας, κεφιού, χαράς και χορού!

Με αυτό το daiquirí λεμονι (νταικιρί λέγεται, να το προφέρεις σωστά!), σου εύχομαι να είσαι χιλιόχρονη ρε Καραμέλη και πάντα “τυλιγμένη” από την μεγάλη ΜελιΖανό οικογένεια!