Ωρα για το μεσημεριανό γεύμα και σήμερα ήθελα κάτι καλοκαιρινό για να δώσει χρώμα στον μουντό καιρό. Οπότε σκέφτηκα, μεταξύ άλλων χρωμάτων και γεύσεων, να τιμήσω το αβοκάντο. Παρότι το βρίσκουμε στην αγορά όλο το χρόνο, το αβοκάντο είναι ανοιξιάτικο και καλοκαιρινό φρούτο. Μάλιστα, όπως το ακούτε! Το αβοκάντο δεν είναι λαχανικό, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά φρούτο! Ενα τροπικό, εξωτικό φρούτο, που στην πατρίδα μας καλλιεργείται σε μεγάλες εκτάσεις στην εξωτική Κρήτη (και τί δεν μας προσφέρει πια αυτή η πατρίδα-Κρήτη!).
Όπως διαβάζουμε, πλείστα είναι τα καλά του γευστικού και «βουτυρένιου» αβοκάντο, αφού είναι ευεργετικό για την καρδιά, δρα ως ασπίδα κατά του καρκίνου, είναι αντιφλεγμονώδες, και γεμάτο βιταμίνη Ε και λιπαρά (σχεδόν το 90%). Να φανταστείτε ότι ένα αβοκάντο ισοδυναμεί με δύο κουταλιές λάδι! Γι΄αυτό δεν κάνουμε κατάχρηση γιατί πρέπει να προσέχουμε και τη σιλουέτα μας! 🙂
Το αβοκάντο (aguacate, στα ισπανικά), είναι η βάση μίας από τις γευστικότερες και πιο αγαπημένες μου σάλτσες, το guacamole (γουακαμόλε), το οποίο είναι εξαιρετικό συνοδευτικό για κρέας, κοτόπουλο και ψάρι, αλλά τρώγεται και σκέτο με τορτίγιας/νάτσος ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Η πατρίδα του γουακαμόλε είναι το μακρινό Μεξικό με την πεντανόστιμη κουζίνα και τις ιδιαίτερες γεύσεις του. Θυμήθηκα την πρώτη φορά που το είχα δοκιμάσει φτιαγμένο από την καλή Μεξικάνα φίλη μου Μάρτα. Έτσι ακολούθησα ακριβώς τη συμβουλή της και τον τρόπο που την είχα δει να το φτιάχνει. Πολύ σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι στο «γουακαμόλε» δεν βάζουμε λάδι! Απαγορεύεται!
Έλιωσα, λοιπόν, το αβοκάντο και πρόσθεσα κρεμμύδι, ντομάτα, κόλιανδρο, καυτερή πιπερίτσα πράσινη (τσίλι), αλάτι, λάϊμ και μικρά κομματάκια λιωμένο άσπρο τυρί. Εκπλαγήκατε, σωστά;! Κι όμως, είναι ακριβώς έτσι! Προσθέτουν άσπρο τυρί, κάτι σαν την φέτα. Τα ανακάτεψα όλα και τοποθέτησα το γουακαμόλε σε ένα ωραίο μπωλ δίπλα στο κοτόπουλο που έφτιαξα στο φούρνο με ντομάτες και λαχανικά όπως ακριβώς μου το είχε σερβίρει πριν μερικά χρόνια η Μάρτα.
Και όπως το απαιτεί η καυτερή γεύση της πιπερίτσας, που υπάρχει στο γουακαμόλε, αλλά και όπως ρητά και κατηγορηματικά μου είχε συστήσει η Μάρτα, το συνόδευσα με ένα ποτήρι ωραίο ισπανικό κρασί sirah κόκκινο (που κάνει και καλό στην καρδιά!). ¡Que aproveche! (καλή όρεξη, στα ισπανικά)
Πεπορέ... 