Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!

Φτάσαμε και εμείς οι περιπλανώμενοι τσιγγάνοι στην πατρίδα για να γιορτάσουμε τις άγιες τούτες μέρες. Καλώς ήρθα λοιπόν και καλώς με βρήκατε 🙂 Με πήρε το ξημέρωμα της Μεγ. Πέμπτης μέχρι να φτάσω σπίτι απο το Ελ Βενιζέλ και όχι τίποτε αλλά πρωϊ πρωϊ είχα να κάνω και το χριστιανικό μου καθήκον! (έλα, δεν θέλωContinue reading “Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!”

Σάββατο του Λαζάρου – αναμνήσεις παιδικών χρόνων στο Βόλο

Κάθε χρόνο, ανήμερα του Λαζάρου μου έρχονται στο μυαλό εικόνες της παιδικής ηλικίας, τότε, πριν 4 δεκαετίες, όταν τέτοια μέρα, πρωί-πρωί, ξυπνάγαμε και οι τρεις αδερφές, ντυνόμασταν (σχεδόν πάντα ομοιόμορφα και οι τρεις), στολιζόμασταν, χτενιζόμασταν και ετοιμαζόμασταν να πάμε να πούμε τα κάλαντα της μέρας στη γειτονιά. Σε έναν ανοιξιάτικο Βόλο, όπου “άνθιζαν” οι παλιέςContinue reading “Σάββατο του Λαζάρου – αναμνήσεις παιδικών χρόνων στο Βόλο”

Αμ και εσύ “κοπελιά” δεν προσέεεεεεε……!

   Μη δούμε άνθρωπο να προοδεύει αμέσως να πέσουμε να τον φάμε. Τα ίδια έχει πάθει και η κακομοίρα η Ευρώπη. Ξενιτεμένη, μετανάστρια και δαχτυλοδειχτούμενη από όλο το ντουνιά – πουθενά δεν μπορεί να βρει “στοργή και προδέρμ”. Άτιμε κόσμε, ανδροκρατούμενε! Η Ευρώπη ήταν η όμορφη μοναχοκόρη μιας συντηρητικής οικογένειας μεγαλοαστών, και πήρε αυτό τοContinue reading “Αμ και εσύ “κοπελιά” δεν προσέεεεεεε……!”

Μια όμορφη μέρα…

Kαι εκεί που ξυπνάς το πρωί βλέπεις έναν λαμπερό εισβολέα μέσα το δωμάτιο και τρελλαίνεσαι! Ήλιος! Oυάουυ! Πετιέσαι από το κρεββάτι, τρέχεις στην κουζίνα, αναγαλλιάζει η ψυχή σου γιατί άνθισαν οι ορχιδέες σου και είναι κούκλες ζωγραφιστές, φτιάχνεις μυρωδάτο καφέ και σχεδιάζεις τη μέρα για βόλτα γιατί τέτοιον καιρό δεν είναι να τον χάσεις, αφούContinue reading “Μια όμορφη μέρα…”

Ενα “χρυσό” Αθηναϊκό σαββατοκύριακο γεμάτο αγάπη και χρώματα!

Ημερολόγιο μιας ταξιδιωτικής ανταπόκρισης, αφού για άλλη μια φορά ξαναπήραμε τη βαλιτσούλα μας για ένα ακόμη σαββατοκυριακάτικο οδοιπορικό εκτός τόπου διαμονής. Κατεύθυνση η πιό όμορφη – η πατρίδα και βέβαια η λατρεμένη Αθήνα. Πολλά ωραία και ιδιαίτερα συμβαίνουν στην πόλη αυτόν το μήνα και αποφάσισα σε κάποια απο αυτά, τα κυριώτερα και σημαντικότερα, να ταContinue reading “Ενα “χρυσό” Αθηναϊκό σαββατοκύριακο γεμάτο αγάπη και χρώματα!”

Koυβανέζικες ιστορίες Νο 1 – Μιά απλή, μικρή και απέριττη ελληνορθόδοξη εκκλησία στην Αβάνα της Κούβας

“Κουβανέζικες” ιστορίες … Σχεδόν 9000 χλμ μακριά η Ολγα και ο Νίκος, μπαίνοντας μέσα στην εκκλησία διαπιστωσαν ότι δεξιά της εισόδου βρισκόταν η εικόνα του Αγ. Νικολάου και αριστερά απέναντί του η εικόνα της Αγ. Ολγας! Μια απλή, μικρή, λιτή και απέριττη Ελληνορθόδοξη εκκλησίτσα στην Αβάνα της Κούβας. Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου των ΜύρωνContinue reading “Koυβανέζικες ιστορίες Νο 1 – Μιά απλή, μικρή και απέριττη ελληνορθόδοξη εκκλησία στην Αβάνα της Κούβας”

Μια black-forest über alles ! :)

Ένα “μαύρο δάσος” για μια χειμωνιάτικη και πολύ ιδιαίτερη μέρα. Η αγάπη για τα γλυκά είναι σαν τον έρωτα, έχουν σχέση εξάρτησης με το στομάχι. Και το δικό μου στομάχι, είτε ερωτευμένη είτε όχι, δεν μπορεί να πεί όχι σε τέτοιες λιχουδιές  🙂 Στα τόσα χρόνια ευτυχούς παρουσίας μου σε αυτόν τον πλανήτη, δεν θυμάμαιContinue reading “Μια black-forest über alles ! :)”

“Κάλλιο πέντε και στο χέρι”

Parcours στο διαδίκτυο και στις ειδήσεις παντός τύπου … Ρε παιδιά, νισάφι πιά! Εχει καταντήσει πλέον γραφική όλη αυτή η κριτική και η κοροϊδία των διαφόρων γιαλαντζί αγενών «διανοούμενων» (όπως θεωρούν τους εαυτούς τους) που κάθονται και ασχολούνται σαν «κατίνες» του χωριού με οποιονδήποτε «διάσημο» (όποιος και να ειναι αυτός). Και  όσο πιο γνωστός είναιContinue reading ““Κάλλιο πέντε και στο χέρι””

To Ζεύγμα, εγώ και η μούσα Ευτέρπη

Καλά λένε ότι όπου και να κρυφτείς θα σε ανακαλύψουν! Ακόμα και κάτω από το νερό! Εγώ καθόμουν μια χαρά εκεί στο Ζεύγμα στην Τουρκία και ήρθαν μια Τρίτη πρωί κάποιοι paparazzi και με βρήκαν στο “εξοχικό” μου σπίτι, στον Οίκο των Μουσών, μαζί με τις 8 αδερφές μου (η οικογένεια Χωραφά της αρχαιότητας, έναContinue reading “To Ζεύγμα, εγώ και η μούσα Ευτέρπη”