Ο Δίας και το σόϊ του …

Κατά μάνα, κατά κύρη κατά γιό και θυγατέρα λέει ο λαός και είναι σοφή αλήθεια. Από κακό και μπερμπάντη γονιό βγαίνουν παιδιά κέρατα βερνικωμένα. Να, όπως καλή ώρα ο μπαρμπά-Κρόνος (μεγάλος μαφιόζος στα νιάτα του) με τη γυναίκα του την κυρα-Ρέα (Πανωρέα ήταν το όνομά της, αλλά επειδή είχε τα μαύρα της τα χάλια τηςContinue reading “Ο Δίας και το σόϊ του …”

Πτήσεις και αναμονές πασπαλισμένες με «κοινωνικές κριτικές» από τις ταξιδιωτικές περιπέτειες της κας Φιλίτσας Φόγκ.

Ελβετικές αερογραμμές μας κατέβασαν, αυστριακές αερογραμμές μας ανεβάζουν. Εν μέσω Άλπεων, αγελαδιτσων και σοκολάτας πραγματοποιήθηκε η φετινή πασχαλινή κάθοδος των μυρίων (εμού δηλαδή που κάνω για χίλιους) στα πάτρια εδάφη. Διακοπές σύντομες μεν, γεμάτες ήλιο και ζέστη δε. Γεμίσαμε γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, χρυσώσαμε από τον αττικό ηλιο και μετά «πόνου και δακρύων»Continue reading “Πτήσεις και αναμονές πασπαλισμένες με «κοινωνικές κριτικές» από τις ταξιδιωτικές περιπέτειες της κας Φιλίτσας Φόγκ.”

Ανοιξιάτικες πασχαλινές εικόνες στην Πλάκα, Αθήνα

Ηλιόλουστες μέρες και εικόνες της Μεγάλης Παρασκεύης και του Σαββάτου της Ανάστασης στην παλαιότερη συνοικία της Ευρώπης, τη συνοικία των Θεών, στην Πλάκα της Αθήνας.            

Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!

Φτάσαμε και εμείς οι περιπλανώμενοι τσιγγάνοι στην πατρίδα για να γιορτάσουμε τις άγιες τούτες μέρες. Καλώς ήρθα λοιπόν και καλώς με βρήκατε 🙂 Με πήρε το ξημέρωμα της Μεγ. Πέμπτης μέχρι να φτάσω σπίτι απο το Ελ Βενιζέλ και όχι τίποτε αλλά πρωϊ πρωϊ είχα να κάνω και το χριστιανικό μου καθήκον! (έλα, δεν θέλωContinue reading “Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!”

“Η γειτονιά μας”

Μια ηλιόλουστη και κρύα, με μόλις 5οC, Κυριακή των Βαϊων για μας, Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς, ξημέρωσε εδώ στο Βορρά. Αν και άργησαν λίγο φέτος, ανθίζουν σιγά-σιγά οι γιαπωνέζικες κερασιές δίπλα στο σπίτι και τα τζακαράντα πίσω στους κήπους. Σε λίγο όλο το τοπίο θα “ντυθεί” μοζ-μωβ και καταπράσινο. Ανανεώνεσαι θες δεν θες!Continue reading ““Η γειτονιά μας””

Σάββατο του Λαζάρου – αναμνήσεις παιδικών χρόνων στο Βόλο

Κάθε χρόνο, ανήμερα του Λαζάρου μου έρχονται στο μυαλό εικόνες της παιδικής ηλικίας, τότε, πριν 4 δεκαετίες, όταν τέτοια μέρα, πρωί-πρωί, ξυπνάγαμε και οι τρεις αδερφές, ντυνόμασταν (σχεδόν πάντα ομοιόμορφα και οι τρεις), στολιζόμασταν, χτενιζόμασταν και ετοιμαζόμασταν να πάμε να πούμε τα κάλαντα της μέρας στη γειτονιά. Σε έναν ανοιξιάτικο Βόλο, όπου “άνθιζαν” οι παλιέςContinue reading “Σάββατο του Λαζάρου – αναμνήσεις παιδικών χρόνων στο Βόλο”

Ένα κυριακάτικο μεσημέρι …

Αλλαξε και η ώρα. Ξυπνήσαμε και αργότερα αλλά στην ουσία με λιγότερο ύπνο (επί του παρόντος ακόμη τεντονόμαστε και χασμουριόμαστε). Καθολή Κυριακή των Βαϊων σήμερα και δεν μπορούσε ούτε και αυτή η μέρα να διαφέρει… Ως συνήθως, βρέχει τόσο έξω που σε λίγο θα μπει και μέσα στην κουζίνα και θα κυκλοφορούμε με πιρόγες στοContinue reading “Ένα κυριακάτικο μεσημέρι …”

Σαββατιάτικες χαλαρές στιγμές…

Αχ, ένα σάββατο, που ξυπνάς χαλαρά, ωραία και ήσυχα. Και το κυριώτερο στεγνά! Φοβάμαι μόνο μην αρχίζουν να “διαμαρτύρονται” τα φύκια 🙂 τα θεωρώ όμως λογικά χορταράκια οπότε αισιοδοξώ. Περιμένοντας τον νεσπρέσσο να μπει στο φλυτζάνι και τα ψωμάκια να φρυγανιστούν στην τοστιέρα, σκέφτομαι το πρόγραμμα του Σαββάτου. Αν και συννεφοσκεπασμένος ο ουρανός, δεν δείχνειContinue reading “Σαββατιάτικες χαλαρές στιγμές…”