“Si alguna vez me pierdo, búscame en Cuba o en Andalucía” (αν καμιά φορά χαθώ, ψάξε με στην Κούβα ή στην Ανδαλουσία), είχε γράψει το 1930 στους γονείς του ο Federico Garcia Lorca.
Στις 2 Μαρτίου 1930 είχε προγραμματίσει να δώσει μία διάλεξη στην Νέα Υόρκη, που δεν πραγματοποιήθηκε όμως ποτέ. Την τελευταία στιγμή ζήτησε από το φίλο και συνάδερφό του Dámaso Alonso να τον αντικαταστήσει γιατί ο ίδιος έτρεχε να προλάβει το καράβι που θα τον πήγαινε στην Αβάνα! Οι 3 μήνες που πέρασε στην Κούβα (Μάρτιος-Ιούνιος 1930) ήταν οι πιο ευτυχισμένοι της ζωής του!
Στην Αβάνα έδωσε σειρά διαλέξεων και πήρε μέρος σε διάφορες συζητήσεις με Κουβανούς συγγραφείς και μουσικούς καλλιτέχνες, ζώντας παράλληλα μια πολύ βαθιά μουσική εμπειρία: την επαφή του με τον αφροκουβανέζικου μουσικό ρυθμό son, στον οποίο τον μύησε ο εθνικός ποιητής της Κούβας, Nicolás Cristóbal Guillén Batista. Ο ρυθμός αυτός απέκτησε “φωνή” μέσα από το τελευταίο ποίημα του F. Garcia Lorca, “Son de negros en Cuba” (το son των μαύρων στην Κούβας), του βιβλίου του “El poeta en Nueva York” (o ποιητής στη Νέα Υόρκη).
Στο ακόλουθο λίνκ, το ποίημα σε ρυθμό son τραγουδισμένο από την γνωστή Ισπανίδα τραγουδίστρια Ana Belén (https://www.youtube.com/watch?v=jK7jaAPSOao).
Πεπορέ... 