Ακόμα πέφτω από τα σύννεφα!

Περιμένω το πρωϊ στη στάση το λεωφορείο. Στο ηλεκτρονικό ταμπλό γράφει ότι φτάνει σε 3′. Τελικά ήρθε 2′ νωρίτερα. Επιβιβαζόμαστε, ξεκινάει. 300 μέτρα πιό κάτω σταματάει δεξιά στο δρόμο, και ο οδηγός από το μικρόφωνο ανακοινώνει: “Αγαπητοί επιβάτες, είμαστε 2′ νωρίτερα από τον προκαθορισμένο χρόνο μας για την επόμενη στάση θα πρεπει να σταματήσουμε γιαContinue reading “Ακόμα πέφτω από τα σύννεφα!”

O νόμος είναι νόμος για όλους. Τελεία και παύλα.

Σωστό ή όχι να “κρύβεσαι” από τον κόσμο, αδιάφορο – μ΄αρέσει δεν μ΄αρεσει πάλι αδιάφορο, ο νόμος όμως είναι νόμος και πρέπει να ακολουθείται από όλους είτε πολίτες είτε επισκέπτες μιας χώρας (υπάρχουν βέβαια φορές που “παραβλέπεται” ή απλά δεν τον γνωρίζουν – κακό και κατακριτέο και αυτό). Στο Παρίσι, στην Όπερα, σε παράσταση στιςContinue reading “O νόμος είναι νόμος για όλους. Τελεία και παύλα.”

Μια μέρα στο Μουσείο Σοκολάτας και Κακάου στις Βρυξέλλες

Hλιόλουστη μέρα η σημερινή με 22οC, απίστευτο κι όμως αληθινό, και πήραμε από νωρίς τους δρόμους της πόλης. Μας ήρθε όρεξη να μοιρίσουμε και να γευτούμε σοκολάτα και έτσι συνδυάσαμε το τερπνόν δια του ωφελίμου και επισκεφθήκαμε το Μουσείο Σοκολάτας και Κακάου (το πιο γλυκό μουσείο στο κόσμο, όπως αναφέρεται), αφού η χώρα της σοκολάτας,Continue reading “Μια μέρα στο Μουσείο Σοκολάτας και Κακάου στις Βρυξέλλες”

Πλάκα, η αγαπημένη “Αθηναία” όλων

Από το θρυλικό σπίτι του Αντωνάκη και της Ελενίτσας Κοκοβίκου (“Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα”), στη γραφική φιγούρα του καραγκιόζη, στα πανέμορφα νεοκλασσικά και       στην υπέροχη εκκλησία του Αγ. Νικόλαου του Ραγκαβά και από την οδό Τριπόδων και το καφέ με τον Πέπε τον παπαγάλο μέχρι την οδό Λυσίου, την πλακιώτικηContinue reading “Πλάκα, η αγαπημένη “Αθηναία” όλων”

Η Ζωρζέτ και το πεσκέσι

Στις αρχές του μηνός Οκτωβρίου του σωτήριου έτους 2014, η κα Γεωργία (η σύζυγος του πρωθυπουργού ντε) αποφάσισε να οργανώσει ένα απογευματινό τέϊον για όλες τις “γαλανές” φίλες της (και συζύγους βουλευτών, εννοείται). Τους είπε λοιπόν η γυναίκα, “Κορίτσια, για να συνεννοούμαστε, απόγευμα είναι, ένα τσαγάκι θα πιούμε με δύο κουλουράκια έτσι να γνωριστούμε (έναContinue reading “Η Ζωρζέτ και το πεσκέσι”

Η Αμάλ, τα μάρμαρα και ο κάθε πικραμένος

Αμάν φωτιές που μας άναψε η Αμάλ η Αλαμουντιανή! Μέχρι και η Λουκά της την “έπεσε” και να αγκαλιές και φιλιά μπροστά στις κάμερες (οποία εθνική ντροπή!) για το καλό κορίτσι που θα φέρει πίσω τα μάρμαρα. Ολη η χώρα ζεί και κινείται σε … λιβανέζικους ρυθμούς. Πανε οι Καρυάτιδες πάνε όλα. Υστερία με τηνContinue reading “Η Αμάλ, τα μάρμαρα και ο κάθε πικραμένος”

Δικελί, μια παραθαλάσσια κωμόπολη στην περιοχή της Σμύρνης, στην Τουρκία

Σήμερα θα μεταφερθούμε στο Δικελί στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης, στην Τουρκία, μία παράκτια κωμόπολη σχεδον 15.000 χιλιάδων κατοίκων που βρέχεται από το Αιγαίο το γαλανό.     Και ό,τι βρέχεται από την γαλάζια θάλασσα δεν μπορεί να μην αποκτά χάρη και ομορφιά. Το Δικελί ειναι αγαπημένος τόπος καλοκαιρινών διακοπών των Σμυρναίων και όχι μόνο.Continue reading “Δικελί, μια παραθαλάσσια κωμόπολη στην περιοχή της Σμύρνης, στην Τουρκία”

Μετάφραση με άλλα λόγια: “Διεύρυνση; Ξεχάστε το!”

Παρακολουθούσα χθες, Κυριακή 12 Οκτωβρίου, τα νέα για τις εθνικές εκλογές στη «γειτονική» Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Για 7η φορά από την επίσημη λήξη του πολέμου το 1995, ένα κράτος από τα πιό ανομοιογενή στην Ευρώπη (γεμάτο διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες, κροάτες, σέρβοι, βόσνιοι, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, κλπ), με συνεχείς εντάσεις και οικονομικά προβλήματα και με την σκιά τηςContinue reading “Μετάφραση με άλλα λόγια: “Διεύρυνση; Ξεχάστε το!””

Σεργιανίζοντας στην Αθήνα

H Αθήνα κρύβει ομορφιές σε κάθε γωνιά. Κάτω από τον Αττικό ήλιο ή λουσμένη από το αθηναϊκό φεγγάρι πάντα θα μαγεύει και θα συναρπάζει. Από την Πλατεία Κοτζιά και μια πλατεία στο Μεταξουργείο,    σε μιά γλυκιά βιτρίνα που σε καθηλώνει πριν σε βρεί η νύχτα στην Αγίου Μάρκου.   Το πρωϊ σου δίνει ραντεβούContinue reading “Σεργιανίζοντας στην Αθήνα”