Ένα τραγούδι, μια ιστορία -“A media luz” (tango argentino)

Το τάνγκο “Media luz” (ημίφως) γράφτηκε το 1924 από τους Carlos César Lenzi (στίχοι) και Edgardo Donato (μουσική) και ερμηνεύτηκε μοναδικά από τον Carlos Gardel. Είναι ένα από τα γνωστότερα και διασημότερα tango porteño (δηλαδή από το Μπουένος Άιρες) και αποτελεί ένα all-time classic του είδους, τόσο για τους στίχους όσο και για τη μουσική του. Παρότι θεωρείται ένα κατεξοχήν τάνγκο του Μπουένος Άϊρες, υπάρχουν διάφορες εκδοχές που αναφέρουν ότι οι στίχοι γράφτηκαν σε ένα φιλικό σπίτι του στιχουργού, στο Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη), μια πόλη που ο Carloz Lenzi επισκέπτονταν πολύ συχνά.

Η διεύθυνση Corrientes 348, στην οποία παραπέμπει στον πρώτο στίχο του το τραγούδι, ήταν μια παραδοσιακή “γκαρσονιέρα» του Μπουένος Άιρες, στην οποία σύχναζε πολύς κόσμος από τον κόσμο του θεάματος της εποχής εκείνης.

Με το πέρασμα των χρόνων, η θρυλική διεύθυνση λησμονήθηκε εντελώς και σήμερα στην οδό Corrientes 348 δεν υπάρχει κανένας χώρος. Έχει παραμείνει όμως στη μνήμη του κόσμου χάρη σε αυτό το δημοφιλές τάνγκο.

Η έκφραση “Media luz” (ημίφως), υποδηλώνει μια σκοτεινή, υπόγεια πλευρά της πόλης όπου θα μπορούσε κανείς να πει ότι εκεί γινόντουσαν όλα, μακριά από τους νόμους και τους συμβατικούς κανόνες. Αυτό που συμβαίνει στο ημίφως είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο – απαγορευμένες αγάπες, ιδιαίτερα ένστικτα και παράνομες πράξεις, πράγματα που μπορούσαν να εκδηλωθούν μόνο σε ένα τέτοιο μέρος.

A media luz

Corrientes tres cuatro ocho, segundo piso, ascensor.
No hay porteros ni vecinos, adentro, cocktail y amor.
Pisito que puso Maple: piano, estera y velador,
un telefón que contesta, una vitrola que llora, viejos tangos de mi flor
y un gato de porcelana pa’ que no maulle al amor.

Y todo a media luz, que es un brujo el amor,
A media luz los besos, a media luz los dos.
Y todo a media luz crepúsculo interior. ¡Qué suave terciopelo la media luz de amor!

Juncal doce veinticuatro, telefoneá sin temor.
De tarde, té con masitas; de noche, tango y cantar.
Los domingos, tés danzantes; los lunes, desolación,
Hay de todo en la casita, almohadones y divanes;
come en botica, cocó; alfombras que no hacen ruido y mesa puesta al amor.

Y todo a media luz…

a_media_luz

Leave a Comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s