Καλοκαίρι στο Νότο – Σητεία, η πανέμορφη πατρίδα του Βιτσέντζου Κορνάρου

Στα βήματα του Ερωτόκριτου, της Αρετούσας και όλων των ηρώων του εκπληκτικού ποιήματος της κρητικής λογοτεχνίας “Ερωτόκριτος” του Βιτσέντζου Κορνάρου, και με τις εικόνες μιας πανέμορφης και γλυκιάς πόλης ολοκληρώνονται κάθε χρόνο οι καλοκαιρινές διακοπές, γεμίζοντας χρώμα τις στιγμές που ακολουθούν, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Φτάνεις στον καλοκαιρινό παράδεισο νωρίς το απόγευμα.

Μέχρι να τακτοποιηθείς φτάνει το απόγευμα. Μια βόλτα στο σούρουπο κατά μήκος της παραλίας είναι ό,τι πρέπει για χαλάρωμα. Κάποιοι λουόμενοι συνεχίζουν το μπάνιο τους ενώ κάποιες δεσποινίδες στην άκρη του γυαλού κανονίζουν πιθανώς τη βραδυνή τους έξοδο. Η παραλία σιγα σιγα αδειάζει και πρωταγωνίιστριες μένουν οι μπλε και οι ψάθινες ομπρέλες, σαν μπαλαρίνες που ετοιμάζονται γι τον βρδυνό τους χορό. Οι ήσυχοι, χαλαροί, καλοκαιρινοί ρυθμοί μιας όμορφης, μικρής, παραθαλάσσιας πόλης.

Ξυπνάς το άλλο πρωί και αισθάνεσαι το κάλεσμα του ήλιου, της θάλασσας και της άμμου. Ώσπου φτάανει το μεσημέρι που σε βρίσκει στον γυαλό. Να αντενίζεις μια θάλασσα πλατιιά και γαλανή να την πιείς στο ποτήρι, παρέα με μια ρακή σε κρασοπότηρο, μια χωριάτικη σαλάτα γεμάτη μικρές στειακές ελίτσες πεντανόστιμες και ένα ωητό καλαμάρι που μυρίζει αρμύυρα. Σε ένα μακρύ, ζεστό, κρητικό καλοκαίρι αλλοτινών εποχών.

Κι όταν πέφτει η νύχτα και τα βραδυνά φώτα ανάβουν, μαζί με τους στίχους του Ερωτόκριτου: “Κι όντεν η νύκτα η δροσερή καθ’ άνθρωπο αναπεύγει, και κάθε ζο να κοιμηθή τόπο να βρη γυρεύγει, ήπαιρνε το λαγούτον του κι εσιγανοπερπάτει, κι εκτύπαν το γλυκιά γλυκιά ανάδια στο παλάτι”, ξεκινούν και οι περίφημες Στειακές κοντυλιές.

Στην μουσική της Ανατολικής Κρήτης, πρωτεύοντα ρόλο έχει το βιολί και όχι η λύρα. Το βιολί ήταν πάντα αυτό που έκανε και κάνει την μουσική να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα μέρη του νησιού. Δεν θα μπορούσε ποτέ να παιχθεί μια Στειακή κοντυλιά με λύρα. Η μουσική ευγένεια και γλυκύτητά της βρίσκει το ιδανικό μουσικό ταίρι μόνο στο βιολί. Και το λαγούτο είναι η απαραίτητη οργανική παρέα, τόσο του βιολιού όσο και της λύρας.

Ο ήλιος στην Ανατολική Κρήτη, είναι γεγονός, λάμπει περισσότερο από όποιο άλλο μέρος.

Η γλυκιά, όμορφη, ποιητική και παραμυθένια Σητεία, είναι τοποθετημένη στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Κουκλίστικη, μικρή και, ευτυχώς, χωρίς μεγάλη τουριστική ανάπτυξη, είναι ό,τι καλύτερο για ήσυχες, και πραγματικές καλοκαιρινές διακοπές που κάποιες στιγμές σε γυρίζουν σε περασμένα χρόνια. Με παιδικές φωνές να γεμίζουν τον παραλιακό δρόμο, που κλείνει και παραδίνεται στους πεζούς και στα ποδήλατα και τον ήχο από το σιγανό κυματάκι της θάλασσας όσο βραδιάζει να σου κάνει παρέα. Στην υπέροχη παραλία της με την πεντακάθαρη θάλασσα και την αμμουδιά, δεν σου κάνει η καρδιά να βγεις απο το νερό.

Χτισμένη αμφιθεατρικά, με όλα τα γραφικά της στοιχεία και πινελιές, η πατρίδα του ποιητή Βιτσέντζου Κορνάρου σε αγκαλιάζει γλυκά από παντού, ακριβώς όπως και το ωραιότερο ποίημα της κρητικής λογοτεχνίας. Ο παραλιακός δρόμος είναι γεμάτος φοίνικες και βοτσαλωτά σχέδια. Τα πολύχρωμα βαρκάκια στο λιμανάκι είναι ιδανική θέα να τα αγναντεύεις πίνοντας μια ρακή στην γεμάτη ρακάδικα και καφέ παραλιακή. Οι ανηφοριές της και τα γραφικά σοκάκια με τα σκαλάκια, τις πικροδάφνες, τις μπουκαμβίλιες, τους ιβίσκους και τις γεμάτες λουλούδια αυλές σε προτρέπουν σε συνεχείς βόλτες πέρα-δώθε. Η όμορφη εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, πολιούχου της πόλης, και το αμφιθεατρικό ενετικό φρούριο της Καζάρμα (Casa di arma) με πανοραμική θέα στον κόλπο και την πόλη της Σητείας, συνθέτουν το ομορφότερο σκηνικό όταν σουρουπώνει και τα πάντα φωτίζονται. Ενας άλλος κόσμος, με τους δικούς του ρυθμούς, η Ανατολική Κρήτη και ιδιαίτερα η Σητεία. Ήρεμοι, πράοι, όμορφοι, όσο και η πόλη, άνθρωποι.

Η υπέροχη και μοναδική ανατολή του ήλιου εδώ δίνει πραγματική διάσταση σε αυτό που λέμε: “η ζωή είναι όμορφη”!