Μια φορά κι έναν καιρό στο παραμυθένιο Ιράν – Ένα ονειρεμένο ταξίδι στην πατρίδα των χιλίων και μιας νυχτών!

Μια χώρα που την ονειρεύεσαι χρόνια. Ώσπου ένα πρωί προσγειώνεσαι στι έδαφός της και ξεκινάς ένα ονειρεμένο ταξίδι!

Δεύτερος σταθμός, σαν βγαλμένη από άλλη εποχή, η πόλη Yazd.

Το Γιαζντ είναι διάσημο για την αρχιτεκτονική του που είναι με λάσπη και τούβλα, επηρεασμένη από τον περιβάλλοντα χώρο της ερήμου, αφού η πόλη βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ερήμους. Τα σπίτια έχουν στο πλάι μικρούς ανεμόπυργους οι οποίοι παγιδεύοντας τον αέρα χρησιμοποιούνται για το κλιματισμό στο εσωτερικό του σπιτιού.

Εδώ βρίσκεται το μεγαλύτερο ποσοστό πιστών Ζωροαστρών της χώρας. Εδώ συναντάμε το Ζωροαστρικό Τέμπλο της Αιώνιας Φωτιάς που σύμφωνα με την παράδοση καίει από το 470 μ.Χ., το Ζωροαστρικό νεκροταφείο “Πύργοι της σιωπής” λίγο έξω από την πόλη όπου σύμφωνα με την Ζωροαστρική πίστη τα σώματα δεν θάβονται αλλά αφήνονται στους ανοικτούς πύργους ώστε τα όρνια να καθαρίσουν τα σώματα από τα κόκαλα, το Μουσείο Νερού όπου παρουσιάζονται τα δίκτυα καναλιών (Qanats) τα οποία χρησιμοποιούνταν για αιώνες για την ύδρευση της πόλης από πηγές των βουνών.

Τρίτος σταθμός, το παραμυθένιο Ισφαχάν.

Το Ισφαχάν θεωρείται το αριστούργημα του Ιράν, το κόσμημα της αρχαίας Περσίας και μια από τις ωραιότερες πόλεις στον ισλαμικό κόσμο! Είναι καταπράσινο, γεμάτο πάρκα και κήπους, υπέροχα τζαμιά, γέφυρες και παντού κάνουν την εμφάνισή τους συντριβάνια, το νερό αναπόσπαστο κομμάτι παντού στη χώρα.

Η πλατεία Naqsh-e-Jahan έχει χαρακτηριστεί από την Ουνέσκο “Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς”. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1598 και 1629 κι το μέγεθός της είναι 80.000 τετραγωνικά μέτρα! Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πλατεία στο κόσμο! (μετά την πλατεία Τιεν-αν-μεν στο Πεκίνο). Το βράδυ φωταγωγημένη μετατρέπεται σε πραγματικό παραμύθι, Χίλιες και μια νύχτες!

Τέταρτος σταθμός, το ιστορικό, παραδοσιακό, ορεινό χωριό Abyaneh (Αμπιανέ) των 300 κατοίκων.

Αυτό που πάντα ήθελα να κάνω στο Ιράν ήταν να διασχίσω το ερημικό και ορεινό κομμάτι του οδικώς ή με τραίνο – περιπέτεια. Εκεί που το μάτι δεν βλέπει τίποτε άλλο παρά μόνο χώμα, βουνά, φορτηγά και… πολεμικά αεροπλάνα ως ντεκόρ κάπου στο πουθενά!

Η ευκαιρία για αυτή την εμπειρία ήταν η εντυπωσιακή ερημική και ορεινή διαδρομή από Ισφαχάν προς Τεχεράνη! Και ξαφνικά μέσα από τα φαράγγια του όρους Κάρκας, εμφανίζεται το «κοκκινωπό», λόγω χώματος, χωριό Αμπιανέ, σαν να βγήκε από άλλο σύμπαν! Έχει πολύ ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, οι κάτοικοι συχνά εμφανίζονται με παραδοσιακές φορεσιές, ασχολούνται με την γεωργία και το τοπίο είναι ιδανικό για φωτογραφίες. Η γλώσσα των κατοίκων διαφέρει πάρα πολύ από τα κλασσικά φαρσί, αφού είναι ένα μίγμα με αρχαία Περσικά! Κι εδώ, όπως σε όλο το Ιράν κυριαρχούν παντού φωτογραφίες Ιρανών ηρώων που σκοτώθηκαν στον 8ετη πόλεμο Ιράκ-Ιράν στη δεκαετία του 80. Παρότι είναι ένα απομονωμένο χωριό, χτισμένο σε υψόμετρο 2500 μέτρων περίπου, αποτελεί δημοφιλή προορισμό επίσκεψης των ελαχίστων, δυστυχώς, τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα. Κρατάνε να φανταστείτε και στατιστικά από ποιές χώρες προέρχονται οι επισκέπτες. Και είναι πραγματικά εντυπωσιακό να διαβάζεις τις χώρες! Έχει κι ένα ξενοδοχείο!

Η ιστορία του χωριού φτάνει στην αρχαιότητα (σύμφωνα με τα ευρήματα από διάφορες ανασκαφές) και είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του πώς ο άνθρωπος προσαρμόζεται στο περιβάλλον του!

Πέμπτος σταθμός, το αρχοντικό και γεμάτο ροδόνερο Kashan.

Στο Κασάν παρασκευάζεται το ροδόνερο που χρησιμοποιούν στα γλυκά και άρωματα. Τα τριαντάφυλλα τα κόβουν όσο ακόμη είναι μπουμπούκια. Τα πέταλα τους μοσχομυρίζουν. Η ιδιαιτερότητα της πόλης είναι τα αρχοντικά σπίτια κατασκευασμένα από πηλό, με τους πύργους (μπαντγκίρ) που λειτουργούν σαν κλιματισμός, διοχετεύοντας τον αέρα στο εσωτερικό των σπιτιών. Τα σπίτια αποτελούν εξαίρετα δείγματα ιρανικής αστικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα.

Εδώ βρίσκονται επίσης οι περίφημοι κήποι Φιν, μια όαση δροσιάς και τα πανέμορφα λουτρά (χαμάμ) Sultan Amir Ahmad Bathhouse του 16ου αιώνα. Οι κουπόλες στη στέγη των λουτρών χρησιμεύουν για να φωτίζουν τον χώρο του χαμάμ αλλά και να προστατεύουν ταυτόχρονα τις γυναίκες από τα περίεργα βλέμματα. Σε αυτή την πόλη βρίσκεται και ο τάφος του Πέρση βασιλιά Abbas I (ο Μέγας), ο οποίος είχε τόσο γοητευθει από την ομορφιά της που αν και γεννημένος αλλού ζήτησε να θαφτεί εδώ!

Έτσι ολοκληρώθηκε το ονειρεμένο ταξίδι στην χώρα των χιλίων και μιας νυχτών, το μαγικό Ιράν!

Είναι τόσα πολλά αυτά που αποτυπώνουν τα μάτια και ζεις επί τόπου που όσες φωτογραφίες και να αναρτήσεις, όσα λόγια και να πεις είναι σταγόνα στον ωκεανό. Είναι όμως κομμάτια που μένουν, τα βλέπεις και ξανάρχονται στο μυαλό σου όλα όσα είδες και έζησες. Το Ιράν είναι μια υπέροχη χώρα με υπέροχους και φιλόξενους ανθρώπους οι οποίοι σου προσφέρουν πρόθυμα απλόχερα χαμόγελα.

– “Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που ήρθατε στη χώρα μου. Ελπίζω όσα είδατε να σας άρεσαν και να τα πείτε και να τα δείξετε στους φίλους σας, ώστε να έρθουν κι εκείνοι να την γνωρίσουν. Εσείς είσαστε οι πρεσβευτές μας, μέσα από σας ευχόμαστε να καλωσορίσουμε και να ξεναγήσουμε κι άλλους φίλους, να γνωρίσουν τις ομορφιές και τον κόσμο του Ιράν!”

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον εξαίρετο Ιρανό ξεναγό μας την ημέρα της αναχώρησης μας!