Οι ξαφνικές αποφάσεις “γεννούν” τα ομορφότερα ταξίδια!
- “Θα είμαι Αθήνα για Πάσχα, αν τα καταφέρεις πίνουμε καφεδάκι”.
- “Αχ, θα έρθεις και εγώ θα είμαι στο εξοχικό μου…”.
- “Ε, καλά γι΄αυτό στενοχωριέσαι. Δυόμισι ώρες απόσταση είναι η Κυπαρισσία. Θα έρθω να πιούμε το καφεδάκι μας εκεί. Να σε δώ και να δω και την όμορφη κωμόπολη”.
Και τον διάλογο διαδέχθηκε η άφιξη στην Πελοποννησιακή Κυπαρισσία, την ηλιόλουστη Μεγάλη Παρασκευή. Απο δύο καταλήξαμε τελικά τέσσερεις και έτσι πραγματοποίησα μια από τις πιό όμορφες και χαρούμενες εκδρομές που έχω κάνει.
Η τύχη μου ήταν ο αγαπημένος φίλος, Διδάκτωρ Ιστορικός-Οθωμανολόγος, που όχι μόνο μας ξενάγησε στην πανέμορφη Παλιά (Άνω) Πόλη, αλλά μας αφηγήθηκε όλη μα όλη την ιστορία της, ακόμη και λεπτομέρειες που πολλοί δεν γνωρίζουν (το ξέρατε εσείς ότι ο Κωστής Παλαμάς, εμπνεύστηκε τον “Δωδεκάλογο του γύφτου” εδώ στην Κυπαρισσία;;! Εγώ, όχι!)
“Η Κυπαρισσία, αναπτύσσεται αμφιθεατρικά στις δυτικές υπώρειες του όρους Αιγάλεω της Τριφυλλίας κα έχει μια απίστευτη και μαγευτική θέα στο Ιόνιο.
Από τον Όμηρο ακόμα γίνεται μνεία για την πόλη. Όταν ιδρύεται η Μεσσήνη το 369 π.Χ., η Κυπαρισσία γίνεται επίνειό της. Σήμα κατατεθέν της το κάστρο της. Στη συνέχεια την αναφέρει και ο Παυσανίας τον 2ο αιώνα μ.Χ. στα Μεσσηνιακά, ως “αξιόλογη πόλη”.
Στη μεσοβυζαντινή περίοδο μετονομάζεται σε Αρκαδιά από το κύμα Αρκάδων που πιεσμένοι από τη σλαβική εισροή του 7ου-8ου αι. αναζητούσαν ασφαλέστερα μέρη στον νότο. Το 1205 μ.Χ. καταλαμβάνεται το κάστρο της από τον Γοδεφρείδο Α΄ Βιλλεαρδουίνο.
Από το 1432 έως το 1460 αποκαθίσταται στην Πελοπόννησο η Βυζαντινή αρχή. Τότε καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς. Αυτή την περίοδο μορφοποιείται η πολεοδομική εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η Παλιά Πόλη. Ο Οθωμανός περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή, που την επισκέφτηκε το 1668, αναφέρει ότι το κάστρο αριθμούσε 80 οικίες και το βαρόσι 300.
Τον Ιούλιο του 1638 καταλαμβάνουν την Αρκαδιά οι Βενετοί. Οι βενετσιάνικες επιδράσεις στην οικιστική αρχιτεκτονιή είναι έκδηλες ακομη και σήμερα.
Το 1715 οι Οθωμανοί ανακαταλαμβάνουν την Πελοπόννησο. Από τις δύο οθωμανικές περιόδους σώζονται σήμερα στην Κυπαρισσία, το οθωμανικό λουτρό, το τζαμί μέσα στο κάστρο, ακόμη ένα τζαμί απέναντι από την είσοδο του κάστρου, το τχαμί του Σουλεϊμάν όπως λέγεται και πέντε κρήνες.
Ο Ιμπραήμ προσέβαλε την Αρκαδιά μια μέρα μετά τη μάχη στο Μανιάκι (20 Μαϊου 1825) και κατάφερε μεγάλες κατασταστροφές στο κάστρο της.
Η Παλιά Πόλη της Κυπαρισσίας (Άνω Πόλη) ανακηρύχθηκε για τον πλούτο και την ποικιλία των μνημείων της καθώς και την αρχιτεκτονική της κληρονομιά, “Ιστορικός και Διατηρητέος Τόπος”, ήδη από το 1979. Το 1998 ανακηρύχθηκε “Αρχαιολογικός Χώρος”.”
Πρόκειται για μία πανέμορφη κωμόπολη, που αξίζει και επιβάλλεται να επισκεφτείτε κάποια στιγμή. Βγαίνεις στη γύρα και δεν θέλεις να τελειώσει η βόλτα. Φτάνεις στο κάστρο και η θέα σε μαγεύει. Λιθόστρωτα καλντερίμια, φιδωτά δρομάκια, λουλουδιασμένα παρτέρια και ντενεκέδες σε προσκαλούν για φωτογράφιση, μαγαζιά φτιαγμένα με μεράκι και αγάπη, όπως ο Παλιός Νερόμυλος με το δικό του περιβόλι. Είναι τόσο γλυκιά όσο τα γλυκά του κουταλιού που μας πρόσφεραν στο υπέροχο αυτό καφέ, όπου καθήσαμε να ξεκουραστούμε μετά από την τρίωρη πεζοπορία μας σε όλη την Παλιά Πόλη και την υπέροχη ξενάγηση.
Σημείωση: Όλα τα παραπάνω στοιχεία για την Παλιά Πόλη, αναγράφονται στη δημοσίευση του Προγράμματος για την Προστασία και Ανάδειξη της Παλιάς Πόλης της Κυπαρισσίας, που έχει επιμεληθεί, με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη, ο Δρ Γεώργιος Λιακόπουλος, Ιστορικός-Οθωμανολόγος.
Πεπορέ... 