Και οι 9 ήταν υπέροχες!

Συνήθως οι συμμαθήτριες όταν τελειώνουν το σχολείο χάνονται η μία από τη ζωή της άλλης και αν ποτέ τύχει και ξανασυναντηθούν, βρίσκονται πίνουν έναν καφέ, λένε η κάθε μία τα δικά της, αν παντρεύτηκε, αν έκανε παιδιά, χαιρετιούνται και χάνονται πάλι μέσα στο πλήθος. Κάπως έτσι συνέβη και με μας – τις συμμαθήτριες του Α΄Προτύπου Γυμνασίου-Λυκείου Αθηνών στην Πλάκα που αποφοίτησαν στα μέσα της δεκαετίας του ΄80.

Ξαναβρεθήκαμε, όλες σχεδόν, πριν 5,5 χρόνια. Έκτοτε, συνεχίζουμε, όχι βέβαια όλες, δεν θα γινόταν άλλωστε, αλλά μία μεγάλη παρέα, που βρίσκεται πάντα και παντού με οποιοδήποτε καιρό και με οποιαδήποτε συνθήκη. Κάποιες από το γκρούπ βρισκόμαστε λίγο συχνότερα, κάποιες πιο αραιά.  Ενημέρωση όμως για τα δρώμενα δίνεται πανταχόθεν και σε όλες.

Στο γκρουπ, δεν υπάρχει συνδρομή για τα μέλη. Υλική τουλάχιστον. Κύρια, απαραίτητα και ικανή συνθήκη για να διατηρηθεί κάποια συμμαθήτρια στο γκρουπ είναι η χαρούμενη διάθεση, η έξω καρδιά, το απίστευτο χιούμορ, το να κοροϊδεύει η μία την άλλη, και η όρεξη για φαγητό! Να μη σας πω ότι το τελευταίο είναι και ο καταλύτης!
Αυτές λοιπόν τις αρετές φροντίζουμε και τις διατηρούμε ανέπαφες. Όποια της απωλέσει ξέρει ότι θα εξοστρακίζεται αυτόματα. Είμαστε των τύπων και των αρχών εμείς!

Και επειδή είμαστε σκορποχώρι ως τόπος διαμονής, φροντίζουμε, όποτε βρισκόμαστε, να κανονίζουμε και την αμέσως επόμενη συνάντηση.
Δηλαδή, αποφασίζω εγώ και οι άλλες συμφωνούν. Δημοκρατικά.

Φιλίτσα Φογκ-Βελουχιώτη, Ανταποκρίτρια CNN ΜΑΣΑ

Το αυτό συνέβη και με την πρώτη συνάντηση του 2017, αλλά αυτή τη φορά, επειδή ήμουν σε ακόμη πιο δημοκρατικό mood, άφησα το λαό να αποφασίσει ελεύθερα για τον τόπο συνάντησης. Έγινε πρόταση για κοπή βασιλόπιττας στο αρχοντικό της κας Mary Roses στα Βόρεια προάστια.

• “Κορίτσια”, τους λέω, “οκ για το μέρος, αλλά εγώ μπορώ μόνο την τάδε ημερομηνία (έχω και μια ταξιδιωτική ατζέντα να τηρήσω, με ζητάνε από παντού). Κανονίστε με τα παιδιά σας και τα σκυλιά σας, φωνάξτε γκουβερνάντες να τα κρατήσουν, συνεννοηθείτε με τους συζύγους και τους συντρόφους, τι δουλειές θα κάνουν εν τη απουσία σας, ντυθείτε, στολιστείτε, σενιαριστείτε, πάρτε από ένα δώρο για την οικοδέσποινα και στις 17.00 βρισκόμαστε όλες εκεί”.

Και δεν έχω παράπονο, όλες κυρίες. Στην ώρα τους, άλλες με τα απογευματινά κοκτέιλ ενδύματά τους, άλλες με τις πέρλες τους, σινιέ όπως αρμόζει τέλος πάντων σε μία απόφοιτη του εν λόγω Σχολείου, άλλες σαν το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη, άλλες σαν το κλουβί με τις τρελές με ό,τι φτερό και πύπουλο βρήκαν μπροστά τους και το φόρεσαν!

H οικοδέσποινα σκίστηκε να μας ετοιμάζει καλούδια παρότι λίγο αρρωστούλα (βαράτε με κι ας κλαίω δηλαδη). Μαγείρευε όλη την προηγούμενη νύχτα. Αναφορικά με το μενού, εγώ της είχα διαμηνύσει ότι δεν είμαι κανίβαλος, άρα μου είχε φτιάξει κοτοπουλάκι γεμιστό, λουκούμι (το κοτόπουλο δεν θεωρείται κρέας)

Και να τα λουλούδια στα βάζα, κίτρινα τριαντάφυλλα που της αρέσουν, και να οι πιατέλες στο τραπέζι με τους μεζέδες και τα γλυκά και να οι ξηροι καρποι.
Στα ντουλάπια της κουζίνας, κάτω τα βούτυρα και πάνω τα λάδια. Τοποθετημένα με τάξη. Τα πιάτα έλαμπαν, τα ποτήρια έτριζαν (όπως και οι κλειδώσεις μου από το κρύο στα βόρεια).

Τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, γιατί βαριέμαι κιόλας να γράφω πολλά, μαζευτήκαμε 9, δηλαδή η αφρόκρεμα. Φάγαμε, ήπιαμε, ξαναφάγαμε, ξαναήπιαμε και εν συνεχεία περάσαμε στο γλυκό, στον καφέ και στα αφεψήματα. Και συνεχίστηκε η ασυδοσία. Όχι από μένα πάντως, γιατί εγώ, έφυγα νωρίτερα από τις άλλες κυρίες. Είχα υποχρεώσεις ασυδοσίας και αλλού. Μην μένουμε στάσιμοι στα ίδια και στα ίδια. Ασυδοσία μεν, αλλά με ποικιλία δε. Τί να κάνω πια, πόσα κομμάτια θα γίνω;;!

Το κλου της συνάντησης ήταν βεβαίως η κοπή της βασιλόπιττας. Την κάναμε φύλλο και φτερό και τελικά τυχεροί ήταν δύο: το σπίτι της οικοδέσποινας και η γνωστή σε όλους Mary Smiley που μετά από κλήρωση κέρδισε το περίφημο δώρο-μενταγιόν που για τεχνικούς λόγους, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούσε να φορέσει το σπίτι 🙂

Δεν ξέρουμε με ακρίβεια αν οι πληροφορίες που εδόθησαν για στημένο νικητήριο κομμάτι είναι αληθείς. Πάντως από το κυβερνητικό κλιμάκιο της κουζίνας της οικίας, μας επιβεβαίωσαν ότι το όλον δεν ήτο στημένο, απλώς έτυχε και πέτυχε. Βέβαια, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Γι΄αυτό ζητήθηκε από τις παρευρισκόμενες, να διαλευκανθεί η υπόθεση και να ερευνηθεί μέχρι και από τις μυστικές υπηρεσίες της ΜΑΣΑ.

Για ό,τι νεώτερο προκύψει θα σας κρατάμε ενήμερους.

Από το “στρατηγείο” της οδού Γράμμου, Πίνδου και Ολύμπου,
για το CNN ΜΑΣΑ,
Φιλίτσα Φογκ-Βελουχιώτη, κοιλιόδουλη ανταποκρίτρια.