Τον χειμώνα, τα μεσημεριανά διαλείμματα στη δουλειά σου δίνουν την ευκαιρία, όταν ο καιρός είναι στεγνός και ηλιόλουστος, να αδράξεις την ευκαιρία για μεγάλες βόλτες στην πόλη, να ευχαριστηθείς φως και εικόνες, αφού το σκοτάδι πέφτει πολύ γρήγορα αυτή την εποχή του χρόνου. Το περπάτημα στον κρύο αέρα σε αναζωογονεί απίστευτα. Κάτι που χρειάζεσαι πολύ όταν βρίσκεσαι κλεισμένος τόσες ώρες μέσα σε ένα γραφείο.
Είναι μεγάλη τύχη να έχεις κοντά στο γραφείο μερικά από τα πιο όμορφα σημεία που μπορεί να επισκεφτεί κάποιος στην πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Κατηφορίζεις προς το Βέλγικο Κοινοβούλιο και μπαίνεις μέσα στο Βασιλικό Πάρκο (Parc Royal). Είναι ένας πανέμορφος πνεύμοντας πράσινου και ξεκούρασης. Βέβαια αυτή την εποχή τα δέντρα έχουν χάσει την πράσινη φορεσιά τους, τα παρτέρια έχουν αδειάσει από τα πολύχρωμα λουλούδια τους, το συντριβάνι έχει σταματήσει να χοροπηδάει στη μέση του πάρκου, αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτε την όμορφη εικόνα που σου δίνει, προσσρμοσμένη στον χειμωνιάτικο καιρό. Το πάρκο είναι γεμάτο από αθρώπους που κάνουν το μεσημεριανό τους jogging, άλλους που διαβάσουν σε ένα παγκάκι απολαμβάνοντας ταυτόχρονα το σάντουιτς τους, άλλους που βολτάρουν και κουβεντιάζουν. Ο ήλιος κρύβεται πίσω από τα άδεια κλαδιά, λαμπιρίζει πίσω από κάποια αγάλματα και προσδίδει μια χαρούμενη και χαμογελαστή διάθεση σε όλους. Κάποιες γωνιές του πάρκου σε κάνουν να το φανταστείς πριν από μερικούς αιώνες, πώς ήταν αλήθεια τότε που εδώ έκαναν τη βόλτα τους οι βασιλιάδες και οι πρίγκηπες. Σκέφτεσαι ότι αν από κάποια ανοίγματά του δεν διακρίνονταν τα αυτοκίνητα άνετα θα μπορούσε κανείς να “μεταφερθεί” στο χρόνο.
Βγαίνοντας από την είσοδο του πάρκου συναντιέσαι με το Βασιλικό Παλάτι (Palais Royal), η επίσημη έδρα του Βασιλιά του Βελγίου, το μέρος στο οποίο συναντάται με όλους τους επισήμους (η βασιλική κατοικία βρίσκεται σε άλλη περιοχή). Το ανάκτορο ταιρίαζει απόλυτο στο χώρο που βρίσκεται. Περιτρυγιρισμένο από άλλες παλιές πριγκιπικές κατοικίες, τμήματα των ανακτόρων, που σήμερα αποτελούν κυβερνητικές υπηρεσίες. Οι μπροστινοί του κήποι πάντα προσεγμένοι, ανάλογα την εποχή και η πύλη του να χρυσίζει κάτω από τον ήλιο. Κόσμος πηγαινοέρχεται, αυτοκίνητα ανεβοκατεβαίνουν το δρόμο.
Στη γωνία του ανακτόρου, στρίβεις και κατευθύνεσαι στην Βασιλική Πλατεία (Place Royale) όπου δεσπόζει το άγαλμα του Γοδεφρείδου του Μπουγιόν (Godefroy de Bouillon), ευγενή κατά τη μεσαιωνική περίοδο, αρχηγό της Α΄Σταυροφορίας και πρώτο κυβερνήτη της πόλης των Ιεροσολύμων.
Κατεβαίνοντας την Rue Royale για να πας στο Grand Sablon, συναντάς το κτίριο του Musées des Beaux Arts και την πανέμορφη εκκλησία της Notre Dame de Sablon. Η πλατεία του Sablon ετοιμάζεται και στολίζεται για τα Χριστούγεννα. Οι εορτασμοί και η έναρξη θα ξεκίνησουν όπως κάθε χρόνο με τα Nocturnes de Sablon, που διαρκούν τέσσερεις μέρες και ολοκληρώνονται το τελευταίο σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου. Είναι οι μέρες κατά τις οποίες όλα τα μαγαζιά της πλατείας και των γύρω δρόμων μένουν ανοιχτά μέχρι τα μεσάνυχτα, η πλατεία φωταγωγείται, διάφορα περίπτερα με ζεστό κρασί στήνονται στο μέσο της πλατείας και ο κόσμος μπαινοβγαίνει για τα νυχτερινά του ψώνια στα χριστουγεννιάτικα στολισμένα μαγαζιά που είναι χάρμα οφθαλμών.
Στη συνέχεια του περιπάτου προς την φημισμένη Χρυσή Πλατεία (Grand’ Place); την καρδιά των Βρυξελλών, διασταυρώνεσαι με μέρη και μαγαζιά από όπου περνάς δεκάδες φορές μέσα στην εβδομάδα, χωρίς να δίνεις καθε φορά σημασία, αφού είναι πια δεδομένα. Διασταυρώνεσαι με το παλαιότερο και αριστοκρατικότερο καθαριστήριο της πόλης που φέτος γιορτάζει τα 170 του χρόνια, αφού ιδρύθηκε το 1846! Εδώ τα ρούχα σου καθαρίζονται μαζί με αυτά της βασιλικής οικογένειας!
Πιο κάτω από τη διασταύρωση του δρόμου χαζεύεις το “μυτερό” πάνω μέρος του Δημαρχείου της πόλης στο μέσο της Χρυσής Πλατείας που είναι ορατό από οποιοδήποτε σημείο.
Βγαίνεις στη Χρυσή Πλατεία και αντικρύεις το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τη φάτνη που έχουν τοποθετηθεί και έχουν αρχίζει ήδη να τα στολίζουν. Μπροστά από το δέντρο μια άμαξα με χρυσές ρόδες βγάζει κάτι μαγικό. Θα της ταίριαζε τοπίο χιονισμένο με λίγη ομίχλη, αλλά σήμερα με τόσο ηλιόλουστο καιρό είναι σαν να την κοροϊδεύει!
Στην έξοδο από την Grand’ Place μπαίνεις μέσα στις υπέροχες Galleries St: Hubert. Τα μαγαζιά σιγά σιγά στολίζονται, τα περίφημα βέλγικα σοκολατοπωλεία ετοιμάζουν να καταπλήξουν με τους στολισμούς τους, ο κόσμος λίγος αυτή την ώρα της εργάσιμης μέρας. Στη θέση του πάντα ένα από τα καφέ-θεσμούς της πρωτεύουσας, το Mocafé και λίγο πιο πάνω το μικρό σινεμά Cinéma Galleries με τις ιδιαίτερες και πιο ψαγμένες ταινίες.
Η επιστροφή για το γραφείο έχει αρχίσει. Προσπερνάς την περίφημη Βρυξελλιώτικη μπρασερί Mort Subite (ξαφνικός θάνατος) από όπου έχουν περάσει όλες οι παγκόσμιες διασημότητε του κόσμου, όλοι οι ιντελέκτουαλ της Ευρώπης και από όπου επιβάλλεται να περάσει κάθε επισκέπτης της πόλης.
Ανεβαίνοντας προς τον κεντρικό σταθμό του τρένου, την Gare Centrale, διασταυρώνεσαι με τον πανέμορφο Καθεδρικό των Βρυξελλών, την εκκλησία των Αγίου Μιχαήλ και Αγίας Γουδούλης (Catedrale St Michel et Ste Gudule), λοξοδρομείς κάπως για να συνεχίσεις το σεργιάνι από το περίφημο Mont des Arts και να θαυμάσεις τη θέα από ψηλά από τα σκαλιά, να ρίξεις μια ματιά στο υπέροχο κτίριο του Μουσείου των Μουσικών Οργάνων (ΜΙΜ – Musée des Instruments de Musique) και στα παράθυρα του Μουσείου του Magritte.
Διασχίζεις πάλι το Βασιλικό Πάρκο και σε ένα τέταρτο βρίσκεσαι στο γραφείο σου για να συνεχίσεις την υπόλοιποη εργάσιμη μέρα.
Πεπορέ... 