Επιμορφωτικό κείμενο – Ο χαρούμενος σκελετός Ευφρόσυνος!

Οίνος ευφραίνει καρδίαν και διατηρεί ακόμη και τους σκελετούς εν ευθυμία!
Όταν σας λέω εγώ να μην μιζεριάζετε και να μην είσαστε μουρτζούφληδες δεν με ακούτε! Για δείτε τί ωραία που περνούσε τη ζωούλα του ο Ευφρόσυνος! Μέχρι και ο σκελετός, 2500 χρόνια μετά, έχει διατηρηθεί χαρούμενος! Ο αγαπητός κύριος το έτσουζε για τα καλά, ήξερε να χαίρεται τη ζωή του και “τίμησε” το όνομά του στο έπακρο!
Σύμφωνα με πληροφορίες των αρχαιολόγων, το ψηφιδωτό του Ευφρόσυνου που βρέθηκε στην Αντιόχεια της γείτονος Τουρκίας, κοσμούσε την “τραπεζαρία” κάποιου σπιτιού της εποχής του 3ου αιώνα π.Χ., ενώ ο χαρούμενος “χικ, χικ” σκελετός περιβάλλεται από αμφορείς και ψωμί. Λίγο κρασί, λίγο ψωμί και καλή παρέα! Με την κούπα ανά χείρας, σαν άλλος Ορέστης Μακρής, ο Ευφρόσυνος, όπως βλέπετε, είναι έξω φτώχια και καλή καρδιά, χαλαρός και ωραίος!
Φημολογείται ότι σε αυτό το μύθο του Ευφρόσυνου, προφανώς, στηρίχθηκε και η μετέπειτα ιστορία που “κοσμούσε” την τελευταία σελίδα του περιοδικού “Ρομάντζο” με τίτλο “από τη ζωή των βαρελοφρόνων”!
Οι ανασκαφές, πάντως, συνεχίζονται για να βρεθεί αν η παρέα του Ευφρόσυνου, τα βράδια που μαζεύονταν και μπεκρόπιναν, συνήθιζαν να ακούνε και την γνωστή αοιδό της εποχής Πόλυ Πάνου, να τους τραγουδά το “Φέρτε μια κούπα με κρασί και κάντε μου παρέα, για μένα απόψε η βραδιά είναι η τελευταία”!
Από φήμες, που έχουν διαρρεύσει μέχρι τώρα, εικάζεται ότι ο Ευφρόσυνος προτιμούσε να ακούει το σουξέ “Πιες γλυκό κρασί δεν είν’ ντροπή μη σε μέλλει ο κόσμος τι θα πει, η καρδιά σου αν τύχει να πονάει, όταν πίνεις ο πόνος σου περνάει…”, λόγω ερωτικής απογοήτευσης, η οποία όμως δεν φαίνεται να του κράτησε και πολύ γιατί γρήγορα γνώρισε μια μελαχρινή τσιγγάνα σε μια εκδρομή στο δάσος που είχε πάει με φιλαράκια. Αυτή τον πλησίασε και αφού του διάβασε την μοίρα στο χέρι του έριξε και ένα τραγουδάκι για να τον ευθυμήσει: “μη μου είσαι θυμωμένο, έλα που σε περιμένω, κι άσε τον παλιόκοσμο να λέει, να λέει, το φιλί σου είναι μέλι, φίλα με και μη σε μέλει, κι άσε τον παλιόκοσμο να λέει, να λέει ό,τι θέλει”! E, δεν κάθησε να το σκεφτεί και πολύ ο Ευφρόσυνος, την κάλεσε να την κεράσει ένα κρασί και έφυγαν μαζί, τραγουδώντας το “θα σε πάρω να φύγουμε, σ΄άλλη γη σ΄άλλα μέρη, που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς δεν μας ξέρει…” !
Αυτά μας διδάσκει η ιστορία των προγόνων μας!