Ο κος “Ο”, ήταν ο ορισμός του γοητευτικού αρσενικού στα εφηβικά μάτια της Φιλίτσας. Είχε τα διπλά της χρόνια (μπορεί και παραπάνω), είχε ένα μπλε σκούρο sport αυτοκίνητο, μοσχομύριζε στα αρώματα του Paco Rabanne και ήταν φίλος με όλα τα παιδιά και όχι ο συνηθισμένος, μονοκόμματος καθηγητής του Φροντιστηρίου που τους έκανε μάθημα φυσικής και χημείας, τους έδινε όλα τα πιθανά και απίθανα τεστ για εξάσκηση και τους εξέταζε κάθε βδομάδα για να δει την πρόοδο των συγκοινωνούντων δοχείων στα μυαλά τους. Πάντα πρόσχαρος και χαμογελαστός, έλαμπε ολόκληρος.
Η Φιλίτσα ήταν η συμπάθειά του. Και εκείνη τον συμπαθούσε. Δηλαδή, τί τον συμπαθούσε, έκοβε φλέβες.
Αδυναμία του κου “Ο” το λαδί χρώμα. Από πουλόβερ μέχρι κοτλέ παντελόνι.
Εκείνη την εποχή η ντουλάπα της Φιλίτσας θύμιζε χρωματική παλέτα ελαιοτριβείου και κτημάτων με ελιές. Προκειμένου να μπει στον κόσμο της “made by Ο” βίβεχρωμ θα ήταν ικανή να μετατραπεί ακόμη και σε κουκούτσι με πράσινα φυλλαράκια.
Όταν, δε, έμαθε ότι ο κος “Ο” ήταν και μεγάλος φαν του χλοοτάπητα του “Απόστολος Νικολαϊδης”, η Φιλίτσα μετατράπηκε σε pesto από τη χαρά της.
Τα μαθήματα στο Φροντιστήριο για την κακή της τύχη, κρατούσαν μόνο δύο ώρες και μετά κάθε κατεργάρης επέστρεφε στον πάγκο του.
Μετά το σχόλασμα του Φροντιστηρίου, κάθε βράδυ, πήγαινε στη στάση απέναντι από το κτήριο και περίμενε το λεωφορείο. Καμμιά φορά που τύχαινε να περνάει από κει και ο κος «Ο» επιστρέφοντας σπίτι του έδινε, ως καλός σαμαρίτης, μια χείρα μεταφορικής βοηθείας. Βρισκόταν λοιπόν καθισμένη στη θέση του συνοδηγού να εισπνέει όλους τους καπνούς από τα τσιγάρα που την σκέπαζαν σε όλη τη διαδρομή και της μπούκωναν το λαιμό και κόντευε να πνιγεί και να εμπεδώνει όλη τη τζαζ μουσική της υφηλίου της οποίας ήταν μεγάλος φαν ο κος «Ο». Κόντευε να γίνει εξπέρ στις νότες του Λούις Άρμστρονγκ, της Ελλα Φιτζέραλντ και του Ντέιβ Μπρούμπεκ. Η κασέτα της εποχής με το Take Five είχε γίνει ελατήριο από τις τόσες φορές που την είχε βάλει να την ακούσει.
Όμως όλα τα ωραία κρατούν λίγο. Ετσι, το σχολικό έτος έφτασε κάποτε στο τέλος του, τα μαθήματα ολοκληρώθηκαν, οι εξετάσεις έγιναν, η Φιλίτσα θριάμβευσε, το Φροντιστήριο σταμάτησε και ο γοητευτικός κος “Ο” πέρασε γρήγορα στην παρελθοντική σελίδα του μυαλού της Φιλίτσας, ως ένας έρωτας που έμεινε ωμός! 🙂
“Ε, να είμαστε και λογικοί, μην είμαστε και πλεονέκτες”, είπε στο εαυτό της φιλοσοφώντας και χωρίς να σκάσει ιδιαίτερα ετοιμάστηκε για τις καλοκαιρινές της διακοπές!
Πεπορέ... 