Μαδρίτη – Μια πραγματική βασίλισσα που μαγεύει !

Οταν αποφασίζεις να περάσεις την Πρωτομαγιά σε μία πόλη με την οποία είσαι «ερωτευμένος» εδώ και χρόνια, δεν αναρωτιέσαι ούτε τί θα κάνεις, ούτε που θα πας, ούτε αν θα περάσεις καλά γιατί κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. Απλώς πας για να την ξαναζήσεις αυτή την «αγάπη». Γιατί στη Μαδρίτη ταιριάζει ο τίτλος «ένας μεγάλος έρωτας» και τίποτε λιγότερο από αυτό. Είναι μια πραγματική βασίλισσα καθισμένη πάνω στον θρόνο της που λάμπει μαγεύοντας τα πλήθη. Είναι η πρωτεύουσα του νότου και της Μεσογείου που όλοι θα θέλαμε να ζούμε!
Οταν ξεκινάς να μιλάς για τη Μαδρίτη, δεν τελειώνεις ποτέ. Και συνάμα ειναι τόσο δύσκολο να τα πείς και να τα αραδιάσεις όλα. Ξεκινάς από την Fuente de Cibeles με το στολίδι της, το Δημαρχείο της πόλης, Ayutamiento de Madrid, της περίφημη Τράπεζα της Ισπανίας, Banco de España, λοξοδρομείς στην περίφημη Puerta de Alcalá με τα υπέροχα κτήρια που την «στολίζουν, την είσοδο στο μοναδικό πάρκο Retiro που σε τρελλαίνει με τις λίμνες τους , τις βαρκάδες του και τη δροσιά του, που σε βγάζει μπροστά στην εκκλησία του San Jerónimo (όπου τί τύχη γίνεται και γάμος με κόκκινα χαλιά και στολισμούς) και το υπέροχο Μουσείο του Prado, το οποίο όσες φορές και να το δεις δεν το φχαριστιέσαι. Χάνεσαι μέσα στα στενάκια πίσω από το Paseo del Prado και ξαφνικά συναντάς μπορστά σου το δρομάκι με το σπίτι που έζησε ο Miguel de Cervantes και που έχει το όνομά του, για να ξαναχαθείς στα μικρά πανέμορφα στενάκια με τα μπαρ και τα tapas που σε οδηγούν στην πανέμορφη πλατεία της Santa Anna στην παλιά πόλη, όπου σε υποδέχεται το άγαλμα του Federico Garcia Lorca. Και αφού φας τις tortillas, το jamón ibérico, το pulpo a la gallega και πιείς τις cervezas και τα vinos σου, ξεκινάς για να βρεθείς στην πασίγνωστη Puerta del Sol όπου δίνουν τα ραντεβού τους όλοι οι Μαδριλένιοι, το σημείο μηδέν, και να συνεχίσεις στην θρυλική πλατεία της πόλης την Μεγάλη Πλατεία, την Plaza Mayor, για να «ταξιδέψεις» πίσω στην εποχή του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας, του Φίλιππου και όλων των άλλων Ισπανών βασιλέων που έκαναν την Ισπανία την αυτοκρατορία που κατέκτησε τον κόσμο. Κάνεις μια στάση πιο κάτω στην περίφημη Chocolatería de Ginés για να γευτείς τα μοναδικά churros con chocolate πριν βάλεις πλώρη για τη φημισμένη αγορά Mercado de San Miguel όπου χάνεσαι μέσα σε ένα πολύχρωμο πλήθος που έχει κατακλύσει την αγορά, δοκιμάζοντας όλες τις ισπανικές λιχουδιές παρέα με μία δροσερή cerveza!
Συνεχίζεις τη βόλτα σου στην Calle Mayor για να βρεθείς στον μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό της πόλης την εκκλησία της Santa Maria La Real de Almudena, την πολιούχο της πόλης, και ακριβώς απέναντι από το Βασιλικό Παλάτι της Ισπανίας – el Palacio Real. Βλέποντάς το δεν μπορείς να μην αναλογιστείς το περίφημο παρελθον της χώρας.
Γυρνώντας πίσω και στο κέντρο της πόλης, περνάς από την πασίγνωστη και φημισμένη εμπορική οδό Gran Vía χωρίς να σταματάς λεπτό να θαυμάζεις όλα αυτά τα μοναδικής αρχιτεκτονιής κτήρια που «σκεπάζουν» όλη τη Μαδρίτη.
Το βράδυ θα σε οδηγήσει στην αριστοκρατική Salamanca, έχοντας διασχίσει το πανέμορφο Paseo de la Castellana, θαυμάζοντας δεξιά και αριστερά τις βίλλες και τα αρχονιτκά που την κοσμούν, ζηλεύοντας όλη αυτή την ομορφιά που οι κάτοικοι της Μαδρίτης προσέχουν και φροντίζουν σαν τα μάτια τους και που την χαίρονται πρώτα οι ίδιοι χωρίς να την καταστρέφουν. Αγαπούν την πόλη του και αυτό φαίνεται σε κάθε τους κίνηση και σε κάθε κουβέντα. Η πόλη και οι κάτοικοί της είναι ταυτόσιμοι, απλοί , γλυκοί, αυθεντικοί, αριστοκρατικοί αλλά όχι επιτηδευμένοι, με μια ευγένεια που βγαίνει από μέσα τους (δεν μοιάζουν σε τίποτε στους κατοίκους της άλλης «ανταγωνίστριας» πόλης τη Ισπανίας – που μεταξύ μας ποτέ μου δεν την συμπάθησα και απορώ γιατί αρέσει τόσο σε κάποιους!). Το στυλ ζωής της Μαδρίτης και η νυχτερινή της ζωή είναι ασύγκρητα!
Η επίσκεψη στην Μαδρίτη προϋποθέτει πολύ μα πάρα πολύ περπάτημα και πολλή μα πάρα πολλή ενέργεια. Πετάγεσαι από το ένα στο άλλο, ξεναπερνάς από αυτά που έχεις δει για να τα ξαναδείς, δεν βάζεις κανένα πρόγραμμα, λοξοδρομείς συνέχεια και «χάνεσαι». Είναι αδύνατον να σταματήσεις να περπατάς και να μην ανακαλύπτεις όλους τους θησαυρούς της. La Latina, El Rastro, la Atocha, μέρη και ονάματα που σε τραβούν σαν μαγνήτης. Μια διαρκή κίνηση, κάτω από έναν λαμπρό ήλιο, όπου παρασύρεσαι από ορδές ευτυχισμένων, χαμογελαστών ανθρώπων, που δεν σου θυμίζουν σε τίποτε ότι η χώρα τους περνάει μια μεγάλη κρίση. Χαίρονται την καθημερινότητά τους καθισμένοι σε μια πλατεία ή στο παγκάκι ενός πάρκου, συζητώντας, τραγουδώντας, χορεύοντας κάποιες φορές σε κάποια αλάνα.
Η Μαδρίτη είναι εικόνες, φως, ιστορία. Νομίζω ότι οι φωτογραφίες που ακολουθούν μιλάνε από μόνες τους και δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια.