Ο καλός σουηδός Θεούλης ξημέρωσε τη Σαββατιάτικη μέρα του ηλιόλουστη, αλλά κρύα και με αέρα. Ομως δεν υπάρχει σπίτι στην φίλη Σουηδία που να είναι κρύο. Η θέρμανση είναι κοινωνικό αγαθό και παρέχεται δωρεάν (αυτό ήταν το 1ο σοκ πρωϊ πρωι). Αφού ετοιμάσαμε και φάγαμε το πρωϊνό μας χαζεύοντας τις ανθισμένες γιαπωνέζικες κερασιές έξω από το παράθυρο (μάλλον θα το αναβαλω το ταξίδι στην Ιαπωνία… πού να τρέχω τώρα στην άλλη άκρη αφού οι κερασιές ταξιδεύουν και αυτές ανά τον κόσμο!), ετοιμαστήκαμε και εμείς για να απολαύσουμε την Στοκχόλμη του Σαββάτου με ήλιο.
Κατεβαίνουμε στην είσοδο της πολυκατοικίας και εκεί με περίμενε το 2ο πρωϊνό σοκ. Οι ένοικοι εναποθέτουν σε ειδικό χώρο (πάγκο) δίπλα από την είσοδο ό,τι βιβλία θέλουν και τα ανταλλασουν με τους άλλους κατοίκους της πολυκατοικίας και όλοι χαίρονται να διαβάζουν. Νωρίς άρχισαν τα «χτυπήματα» στην καρδιά να δω πώς θα συνεχιστεί η μέρα…
Βγαίνουμε στην αυλή του οικήματος όπου οι κάδοι σκουπιδιών είναι τοποθετημένοι με ταξη ο ένας δίπλα στον άλλο για καθε είδος σκουπιδιού εννοείται, και πιο δίπλα ένας άλλος μπλε κάδος. Ο φίλος μου με ενημερώνει ότι ειναι βιολογικά σκουπίδια, δηλαδή πετάνε εκεί τα φλουδια από φρούτα, λαχανικά κλπ και γίνονται κομπόστο (κοπριά) και την ανακυκλώνουν φυσικά… Α, ρε Θεέ γιατί με δοκιμάζεις έτσι αλύπητα;; Τί αμαρτίες πληρώνω;;
Ξεκινάμε τη βόλτα μας στους ήσυχους δρόμους της Στοκχόλμης. Οι κερασιές ξεφυτρώνουν ανθισμένες κάθε τρεις και λίγο, τα πάρκα πρασινίζουν σε κάθε γωνία, τα ποδήλατα, παρελαύνουν και οι οικογένειες βολτάρουν με τα πιτσιρίκια τους. Σοκ τρίτο: στους 10 που βγαζουν τα μωρά τους βόλτα με τα καροτσάκια οι 11 είναι μπαμπάδες (οι μαμάδες ασχολούνται με άλλα…). Κλαίω γοερά… Στο Ελλάντα που ζούμε;; Σμπαράλια έχω γίνει πρωϊ-πρωϊ (άτιμη σουηδική κοινωνία…).
Η βόλτα μας συνεχίζεται. H Στοκχόλμη είναι μία από τις πιο όμορφες, ζωντανές και κοσμοπολίτικες πρωτεύουσες του ευρωπαϊκού Βορρά, ενώ οι ωραίοι Σουηδοί και Σουηδές πηγαινοέρχονται καθημερινά πάνω σε 14 νησάκια στα οποία ειναι χτισμένη όπως διαβάζουμε η πόλη και ενώνονται μεταξύ τους με πολυάριθμες γέφυρες. Είναι γεμάτη καταπράσινα πάρκα και ο πληθυσμός της πόλης (άσπροι, μαύροι, κίτρινοι και κόκκινοι) τα τιμούν δεόντως και τα παραχαίρονται, πίνουν τα αναψυκτικά τους, τη μπυρίτσα τους και τρώνε τα τοστ τους με σολωμό αγναντεύοντας το αρχιπέλαγός τους που τους έχει «ανοίξει το μυαλό και το χαρακτήρα» και τους έχει κάνει τόσο προχώ άτομα.
Η περιοχή που μένουμε και σεργιανίζουμε είναι το Östermalm μία από τις ωραιότερες της πόλης. Κατεβαίνοντας και περνώντας μέσα από το πάρκο της φτάνουμε στην Εθνική Βασιλική Βιβλιοθήκη. Ομορφα κτήρια ξεπετάγονται από δω και απο κεί ώσπου φτάνουμε στο σημείο συνάντησης όπου δίνουν τα ραντεβού τους οι Στοκχολμιανοί, το Μανιτάρι στην πλατεία Stureplan. Ενα τσιμεντένιο στέγαστρο προφανώς στο οργισμένο μυαλό του δημιουργού τους φάνταζε σαν μανιτάρι. Εντάξει τί να πεις, καθένας όπως την δεί!
Και κατηφορίζοντας νάμαστε στην περίφημη πλατεία Kungträdsgården (βασιλικός κήπος) και με τα συντριβάνια και τις αλέες με τις γιαπωνέζικες ανθισμένες κερασιιές, γεμάτη κόσμο να φωτογραφίζεται! Εξωπραγματική ομορφιά! Απλά μαγεία! Φουντωμένες και ασπροροζ όλες να λικνίζονται στον αέρα πέρα δώθε και να σε τρελλαίνουν! Και εκεί που χαζεύουμε με το στόμα να κινδυνεύει να γεμίσει μύγες, βλέπουμε να παρελαύνει εν μέσω μουσικής και οργάνων και να παιανίζει η φιλαρμονική της πόλης καμαρωτή καμαρωτή και να διασχίζει τους δρόμους. Ταρατατζούμ – ταρατατζούμ!
Πιο δίπλα έχει μια υπαίθρια έκθεση ποδηλάτου για την προώθηση του ποδήλατου ως εναλλακτικό κυκλοφοριακό μέσο για να σωθεί το περιβάλλον και οικολογικών λεωφορείων για τον ίδιο λόγο. Εντάξει, το τέταρτο σοκ της ημέρας το οποίο μου επιβεβαιώει ότι όντως οι «εξυπνότεροι άνθρωποι στον κόσμο» ζούμε ακόμη μέσα σε σπηλιές τρίβοντας πέτρες να ζεσταθούμε…!
Με αυτά και με αυτά φτάνουμε στο στολίδι της Στοκχόλμης που είναι η Παλιά Πόλη Gamla Stan, το άψογα διατηρημένο ιστορικό κέντρο. Βόλτες στα μεσαιωνικά δρομάκια, θαυμάζοντας τα παλιά κτίρια και τα μουσεία, τις πλατείες, την εκκλησία του Αγ. Ιακώβου (ωραιότατη) τα ανάκτορα και τον Καθεδρικό Ναό Storkyrkan (από το 1279), όπου τύχαμε σε βάφτηση! πριν καθήσουμε σε ένα από τα πάμπολλα όμορφα καφέ για έναν…καφέ.
Η πόλη είναι παράδεισος για τις οικογένειες για βόλτες και ψυχαγωγία στο πάρκο-λουνα παρκ Gröna lund και στο ζωολογικό κήπο Skansen.
Tα καραβάκια πηγαινοέρχονται στη θάλασσα και ενώνουν τα νησάκια. Ενα τέτοιο πήραμε και εμείς να περάσουμε απέναντι και να πάμε στο νησάκι Djurgården όπου είναι και το περίφημο μουσείο των Abba. Αφού ζήσαμε το Γιουροβιζιονικό μας όνειρο, πήραμε το τραμ για να γυρίσουμε σπίτι για απογευματινή σιέστα.
Όμως καθοδόν έπρεπε να γίνει μία απαραίτητη στάση στη φημισμένη αγορά θαλασσινών, τυριών, φρουτών και άλλων φαγωσίμων, Saluhall. Η χαρά του καταναλωτή και η δική μου! Kαι επειδή μεσημέρι ήταν και όσο νά ΄ναι μια μικρή λόρδα μας έκοψε καθήσαμε για σολωμό, γαρίδες και κρασάκι. Αφού πήραμε δυνάμεις γυρίσαμε για τη σιέστα γιατί το βραδάκι θα είχαμε ποδαρόδορμο αφού το Σάββατο γιορτάζονταν η Πολιτιστική Νύχτα και όλα τα μουσεία, το παλάτι, το Δημαρχείο κλπ είναι ανοιχτά μέχρι τα μεσάνυχτα και ελεύθερα για το κοινό.
Πρώτος σταθμός της βραδυνής μας επίσκεψης ήταν το Δημαρχείο της πόλης με τον περίφημο πύργο του με την υπέροχη θέα σε όλη την πόλη και τις διάσημες αίθουσές του όπου η δεξίωση για τα βραβεία Νόμπελ στο Blue Hall και στη συνέχεια ο χορός στο Golden Hall. Δόξες και μεγαλεία για τους Νομπελίστες με βασιλείς και πρίγκιπες παρόντες. Εντυπωσιακότατο το Δημαρχείο δεν μπορώ να πώ.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο Παλάτι όπου επισκεφθήκαμε κάποιες αίθουσές του, είδαμε διαφόρους ντυμένους με στολές παλατιού, θαυμάσαμε στα υπόγειά του του θησαυρούς του με τις χρυσοποίκιλτες στολές, κορώνες, παράσημα, σπαθιά και ό,τι άλλο βασιλικό βάζει το μυαλό σας.
Και αφού τα είδαμε και τα θαυμάσαμε όλα είπαμε να σταματήσουμε σε μια ωραία σοκολατερί να ευχαριστηθούμε και να ζεσταθούμε με μια νόστιμη σοκολάτα, παρέα με μια πραγματικά πολύ όμορφη παρέα από τρείς όμορφους και χαμογελαστούς Έλληνες κυρίους! Εμ, τί ολόκληρη Στοκχόλμη διασχίσαμε είναι δυνατον να μην πετύχουμε αξιόλογους ανθρωπους!! Η πατρίδα είναι παντού! 🙂
Και κάπου εδώ σας αφήνω από την όμορφη Στοκχόλμη. Σύντομα κοντά σας με νέες περιπέτειες.
Με αγάπη, Φιλίτσα 🙂
Πεπορέ... 