Σαββατοκύριακο πολιτιστικής κληρονομιάς στις Βρυξέλλες

Σαββατοκύριακο πολιτιστικής κληρονομιάς στο “χωριό” μου αυτο το σαββατοκύριακο 20 και 21 Σεπτεμβρίου και σχεδόν όλοι οι δήμοι και οι πολιτιστικοί του χώροι ήταν ανοιχτοί και προσβάσιμοι, με ή χωρίς ξενάγηση, στο κοινό. Μουσεία, παλάτια, εκκλησίες, κάστρα, δημαρχεία, νεκροταφεία…

Η μέρα της Κυριακής 21 Σεπτεμβρίου παρότι βροχερή δεν μας πτόησε καθόλου (η βροχή εχει γινει ένα με το πετσί μας εδω πάνω ) και έτσι αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ενα δημαρχείο, μια φυλακή (απ΄έξω βεβαιως βεβαιως γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι – οι κακοί την επισκέπτονται από μεσα) και έναν πύργο που απο φυλακή που ήταν κατέληξε μουσείο τέχνης και ιστορίας (μήπως να παίρνει ιδέες ο … Κορυδαλός ;; ).

Λοιπόν πρωι με τη βροχούλα ξεκινήσαμε για το πανέμορφο κτίριο του Δημαρχείου του “δήμου” St. Gilles (που οικοδομήθηκε μεταξύ 1898 και 1904 με καθαρά νεο-αναγεννησιακό γαλλικό στυλ, είναι πράγματι εντυπωσιακό μέσα και έξω και θυμίζει τα κτίρια αυτού του ρυθμού που συναντά κανείς σωρηδόν στο Παρίσι),

περάσαμε από τον εντυπωσιακό μεσαιωνικό πύργο των φυλακών της περιοχής, ένα τεράστιο οικοδόμημα που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1878 και του 1884 σε καθαρό γοτθικό στύλ που ήταν πολύ της μόδας τότε και που αν δεν γνωρίζεις τί ειναι έχεις την εντύπωση ότι θα πεταχτούν από μεσα ο Δον Κιχώτης, η Δουλτσινέα και ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος πιασμένοι αγκαζέ – ένας “ρομαντικός” πύργος παραμυθιών απ΄έξω μόνο)

και καταλήξαμε στον μεσαιωνικό γοτθικό πυργίσκο της Porte de Hal που κατασκευάστηκε το 1381 και που από φρούριο-φυλακή πριν αιώνες και αιώνες, μετετράπει το 1847 σε μουσειο και πρόσφατα το 2007 ανακαινίσθηκε και έγινε μια “κούκλα”, μέσα και έξω, με εκθέματα και αναφορές στον μεσαίωνα, στον Καρλομάγνο και την παρέα του, με τις στροβυλιστές του σκάλες, τους χοντρούς πετρώδεις τοίχους, τα κανονάκια, τις σοφίτες και τα ανοίγματα από όπου πετάγανε το ζεστό λαδάκι στους κακούς εχθρούς και τους τσουρούφλιζαν σαν τηγανιτή ομελέτα , τα δώρατα και τις πανοπλίες τους.